10 yıldır berabersem evlenirim. 10 yıldır evliysem çocuk yaparım.

Birlikte bir hayat yasayip yasayamacagini anlamak bence o kadar da zor degil.

nezaket, ince fikirlilik. en çok bunlara bakıyorum sanırım.

yaşlandığında da yanında olur muyum?
yaşlandığımda da yanımda olur mu?

ilk başta sevgi. ilişki süresince saygı ve güven de oluştu mu evlilik neden olmasın.

Hayatımı onunla geçirmek istediğime emin olduğum zaman.

bir insanla birlikte seyahat etmekten hoşlanıyorsam (tatil değil, gezip görmek) o insanla evlenebilirim.

zeka seviyesi kültürü bilgisi mezun olduğu okul mesleği hatta mezun olduğu lise tüm bunlar kafama uyarsa her şey tam istediğim gibiyse evlenirim başka türlüsü imkansız kere imkansız

ha bir de abdden veya avrupa ülkelerinden oturma izni alabilmiş mi diye bakarım bu çok önemli en az mesleği ve okuduğu okullar kadar

kese

hakan günday ve emrah serbes'in orhan pamuk'la ne alakası var ya... o ikisini seviyosan muhtemelen orhan pamuk'u sevmezsin.

neyse ben sessiz ev ya da kafamda bir tuhaflık'ı önereyim, en kolay okunan kitapları bunlardır.

kafamda bir tuhaflık

yeni hayat.

Hakan Günday ve Emrah Serbes'in Orhan Pamuk'tan çoook farklı kulvarlarda olduğunu belirteyim önce.

Orhan Pamuk yayım sırasına göre okunması gereken bir yazar. Aksi takdirde alman gerekeni alamazsın yapıtlarından. Çünkü önceki yapıtlarıyla metinlerarasılık kurar. Sen şimdi Kafamda Bir Tuhaflık'ı okursan "Ahmet Işıkçı kim lan?" diye düşünebilirsin. Sessiz Ev'i okumadan Beyaz Kale'yi okursan "Faruk kim ola?" diye soracaksın kendine.

Bu yüzden Cevdet Bey ve Oğulları ile başla. Sonra sırayla Sessiz Ev, Beyaz Kale ile devam et, yayım sırasına göre işte. Gidip Yeni Hayat'tan, Kara Kitap'tan başlama.

Bence önce istanbul u oku seversen sırasıyla okursun, çünkü kitaplarda ortak karakterlerden bahsediyor.
İstanbul kendi hayatını anlatıyor. Nostaljisi, eski istanbul hayatı, doğu batı sentezi ortak noktalardan birkaçı. Bazı diğer kitapları da zaten aynı eksende dönüyor.

En güzeli yazma sırasına göre okuman; cevdet bey ve oğulları, sessiz ev, beyaz kale... kafamda bir tuhaflık.

bunca cevap arasında nasıl olmaz yahu?!

'kara kitap' tabii ki.

sonuna kadar kara kitap.

Başlangıç için istanbulu tavsiye edebilirim ben de. Gayet güzel sıkmayan akıcı bir kitaptır.

en ince kitabı okuyup beğenmezsen bende olmayan kitaplarını bana verebilirisin.

Benim Adım Kırmızı'ya veriyorum oyumu.

Masumiyet müzesi diyorum ben

emrah serbes filan gibi tipleri seviyorsan işin zor. orhan pamuk yer yer zorlayabilir seni.

kara kitap ağırdır. ondan sakın başlama.

beyaz kale ya da kafamda bir tuhaflık ile başla.

Yeni hayatla başladım ve gayet anlasilirdi sen milleti hiç dinleme. Hangisinden baslamak istiyosan onu al eline ve oku. Siralama falan fatketmez

bende de aynı sorun var. cevap alırsan bana da yazar mısın?
ilaveten---> yalnız ben kutuyu atmışım. sadece fişi duruyo ve internetten almıştım. nereye başvurmam gerekiyo acaba? sol kulaklıktan çok çok az ses geliyo.

lan bu urbanearslar aynı anda mı bozuldu? benim de sağ taraf gitti.

fatura yoktu, d&r sipariş numarası var sadece, d&r dilekçe yazıp yolla bize dedi. fatura yok sipariş no bu bozuldu gereğini yapın bıdı bıdı diye sipariş yazıp yolladım bakalım ne çıkacak.

eksisozluk.com :p

@zarpandi t ben de hala bir bilgi bulamadım. urbanears'ın sitesine girip yetkili servisler kısmına falan bakayım dedim ama bulamadım.

kutusunda, belgede yazıyordur muhtemelen garanti servisi, bir yerlerde duruyordu. bulursam bir mail atarım diye düşünüyorum.

Arkadaşlar kulaklığı bugün alsancak d&r'a götürdüm (kulakligi ordan almamıştım)

Sorun olmayacağını, başka şubeden almış olsam da herhangi bir d&r şubesine faturayla beraber servis için verebileceğimi söylediler.

Ben de verdim kendilerine. Bir ay içinde arayacaklarını söylediler.

derdini anlıyorum ve yapısal olarak parçalanıyorum.
patatesler bazı yumru çukurlarından rastgele kök çıkarıyorlar. çok beklediklerinde de onlarca kök veriyorlar.
benzer şekilde yumru atmaları da rastgele ve o yumruların sayısı epey fazla olabiliyor.
saksıda yetiştirdiğim birkaç patatis üzerinden cevapladım, yanlışım olabilir.

yanlış hatırlamıyosam patatesin olayı tomurcuklanarak üreme. yani spermle yumurtanın üreme şekliyle yani eşeyli üremeyle bir benzerliği yok. tomurcuklanma ile üreme de eşeysiz üremenin bir şekli zaten ama yanlış hatırlıyor olabilirim. emin değilim hiç

tr.wikipedia.org

@zarpandi baslikta da yazdim zaten, tomurcuklaniyor biliyorum, eseysiz bu arada dogru dediniz.
ama sperm meselesi teşbih idi. demek istedigim, tum kabugun tomurcuklanmasini engelleyen sey ne?

muhtemelen cevap allosterik regülasyon ^_^
ya da onunla alakalı bir şey.

allosterik regulasyon mantikli, patatesin icinde firtinalar kopuyormus meger.
neyse bir dahaki patates yemegine kadar rahatim artik :)

şu cümleyi de yazmışsınız oysa..."Bu tomurcuklar nasil oluyor da birkac tane oluyor, tum kabugun ureyebilme yetenegi varsa?" ben neremle okudum açtığınız duyuruyu hiç bilmşyorum :d gripten uyuyamadım dün gece.kusuruma bakmayın.
teknik terimleri bilmiyorum ama lisede görmüştüm yaklaşık 8 sene kadar önce bu üreme tiplerini. orda yüzeysel bir şekilde açıklanmıştı. sanırım eşeysiz çoğalan gelişmemiş canlılarda üremeden sorumlu genler ve işbölümü gibi bir şey vardı. üremeden sorumlu gen bölünüp büyüyordu evre evre. morula falan vardı hatta ama bu morula bitkilerde falan olmuyordu ya. omurgasızlarda oluyordu sanki :d
şimdi benim de kafam karıştı şu uykusuz ve hasta halimle. acaba tomurcuklanan hücrelere komut veren mekanizma nasıl bir şey. yani neden özellikle bazı hücreler tomurcuklanıyo? tomurcuklanacaklarını nerden biliyolar? sarhoş gibiydim zaten iyice kafam bulandı ya :DDDD

gecmis olsun:) bitkilerde morula olmuyor, gerci morula kismi sadece mitozla buyume ama o terim seklinde gecmiyordu diye hatirliyorum. benim de 8 yil olmus bitki biyolojisi icin.

artik ayni soruyu merak ediyoruz bu arada

hocam başvurular için 11 şubat son gün. hazırlık dersleri 11 şubat'ta başlıyor.

Sen başvurunu yap iş senden çıksın. Odtüde bir ara okuduğuna göre ne kadar anlamsız kuralları var ve bu konuda ne kadar sıkılar iyi kötü anlamış olman lazım.

Bir de seviye tespit işi nasıl olacak? Ben bu dönem başlayacak olsam hangi seviyeden devam edicem hazırlığa. Bilgi vermiyolar ki hiçbir konuda

fem denge deneme.

sadece online alabiliyorsun sanırım, kitapçılarda yok gibi, soruların çözümleri internet sitesinde videolu falan güzel bir kaynak.

Grimer online almak ne demek? Femin sitesinden mi alacaz yani?

başka bir ilaç daha kullanıyorum 6-7 aydır. hareketlilik hissini o veriyordu. hayatında amuda kalkamamış ben sürekli amuda kalkma hissi içinde oluyordum.

bu zıkkıma ne zaman başladım geçti o olay. yeni uyandığım halde uyumalar filan...

antipsikotik grubu ilaçların bazılarında bu tarz metabolik problemler görülebiliyor. iştahı bir hayli açtıklarından oluyor genelde bu durum, dolayısıyla geldiği gibi gider mi çok sanmıyorum :) ayrıca bahsettiğiniz hareketlilik durumu yüksek olasılıkla akatizi denilen bir ilaç yan etkisi (yine bu grup ilaçlarda sık gözlenebilen bir durum). doktora başvurup ilaç düzenlenmesini gerektirir, aklınızda olsun diye belirteyim istedim.

Abilify iştah açmaz aslında ama antipsikotik ilaçları bıraktıktan sonra zaten iştah hemen kapanıyo. İştah kapanınca da zayıflıyosun 2-3 ay içinde :-)

ben de af yolu bekleyenlerdenim ama akp hükümetinin af çıkaracağını sanmıyorum. başbakanın bu konuyla ilgili yapılmış olumsuz yorumları ve çıkmayacak dedikoduları ortada. öteyandan mühendislik yaparak tıp okunabileceğini sanmıyorum ama ders verme işi olabilir. çevrenizde özel ders almak isteyen tanıdıklarınız varsa süper olur hatta.tıpla özel ders işi birlikte pekala yürür. başarılar şimdiden :)

evet chp daha bu ağustosta af teklifi sunmuş ama kabul edilmemiş. yine de seneye af çıkma ihtimali var deniyor. yök başkanının bu yönde açıklamaları var. beklemedeyiz yani:) özel ders konusuna gelirsek izmirde çevrem yok. seneler önce 1 sene kadar yaşamıştım sadece. artık okulun adını kullanarak öğrenci çekebilirsem çekmeye çalışıcam. matematik, fizik, ingilizce gibi alanlarda ders verebilirim diye düşünüyorum. tıpta da seneler geçtikçe biyoloji dersi verebilirim belki lise öğrencilerine.

rain, peki akşamları çalışmam konusunda sıkıntı çıkarırlar mı? malum sabahları dersler olacak. yazılım alanında bir şirket için iş yerine gitmeden evden de çalışabileceğimi düşünüyorum. bunu dert ederler mi?

1- Malesef. Anca mühendisliği bitirmenizden kaynaklanan tecil süreniz yetiyorsa yapabilirsiniz.

bildiğim kadarıyla lisans düzeyinde 2. üniyi okumak tecil ettirmiyor askerliği, araştır bence.
bir de af kapsamına girip girmediğini iyice araştır.

Hayattan ya da herhangi birisinden beklentim yok diyebilirim. Tek istediğim kendi kendime yetmek. Son 3 senedir de bu konuda bir sıkıntım olmadı. Sonuçta senin soruna cevabım; sıkıntı yok.

Arada gezme fırsatım olacağı masa başı bir iş ev sevdiğim kişi ile evlenmek. Hayattan başka beklentim yok.

olmadı. hiçbiri olmadı. lanet olası bir okulda bir kıro peşime takıldı ve ısrarla hayatıma sıçmaya devam ediyor. onun etrafımda dolaştığını ve hala ısrarlı ve tehditkar olduğunu fark ettikçe dünyam kararıyor. her şey bombok.

hayattan beklentilerim her zaman çok az oldu bu güne kadar, maddi manevi. hata! beklentiler ne kadar yüksek olursa edinim de o kadar yüksek oluyor. yeni farkettim bunu.
genel olarak beklentilerim kısa vadede tırtken uzun vadede karşılık buluyor.
hayata dair planlama ve beklentilerde 3 gün sonrası için hiçbir güzel gelişme yokken, 1 yıl sonrasında beklentilerimden çok daha iyi bir durumda oluyorum. ha tatmin oluyor muyum? hayır. insan hayatı, karşılaştırmalar, varılası yeni noktalar, bokluk, pislik, tatminsizlik vb...

bu ara küçük büyük hepsi hüsran hepsi ziyan.

güzel cevaplar.

hayattan her zaman büyük küçük beklentim var. ve olmaya da devam edecek. fıtratım bu değiştiremiyorum. belki de değiştirmek istemiyorum. değişime kapalı biri değilim. ancak psikolojik olarak bu ayrımı yapabilecek seviyede değilim.

benim beklentilerim irili ufaklı sonuçsuz kalıyor. çok fazla zamandır bu böyle. yani bir beklentimin gerçekleşmesi için benim onu kanırtmam lazım. bütün her şeyi bırakıp tüm imkanları seferber edip gözleri karartıp beklentime yönelmem lazım. bu bir internet açtırmak, bir pantolon almak, bir yemek siparişi vermek gibi basit şeylerden tutun da araba almak, sevgili edinmek, arkadaş edinmek gibi irili ufaklı her konuda bu şekilde. ve çabalarıma ve karşılıklarına yakınımda bulunan üç beş kişi şahit.

istediği yemeği sipariş edemeyen, beğendiği kotu giyemeyen, aynı hayat görüşüne, algıya, zevklere sahip hiç bir arkadaşı olmayan ve dahi edinemeyen, sevişemeyen, yerleşik yaşama geçememiş, uzun süreler çalıştığı ofislerde yaşayani hatta bu yazıyı yine çalıştığı/yaşadığı ofisten yazan, ayrıntıları önemseyen, tercihleri olan, yaşamdan keyif almak isteyen, görmek, öğrenmek, keşfetmek, üretmek isteyen ve bunlar için çaba gösteren ama yine de karşılığını bir türlü bulamayan birisiyim. hayat beni nereye süreklemek istiyor artık bilemiyorum.

3 haftadır görüşmek istediğim sevdiğim bir arkadaşımla dışarı çıkmayı bekliyorum, 2 haftadır yeni taşındığımız iş ofisimizin doğalgazının açılmasını bekliyorum, ilk siparişimde yemeğimin düzgün gelmesini bekliyorum, hayatımda biraz da olsun iyi sürprizler olmasını bekliyorum.

tüm bunların psikolojisini günün her anında üzerimde taşımıyorum. çünkü yaratıcılık ve üretim isteyen bir işim var. ve ben imkanlar dahilinde pozitif ve aşırı sosyal birisiyim. ama aynı gün içinde, siparişimi 5 kere yanlış getiren garsonun "hayret hiç de negatif biri değilsiniz" lafı ile, "ne kadar şanssız birisiniz damara taktığımız 3 tüp birden arızalı" laflarını işitmek istemiyorum. quantum muantum gibi, sen olumlu düşünmüyorsun gibi telkin verecek arkadaşlar lütfen sonsuza dek sussunlar.

yahu şu olay kaç kişinin başına gelebilir;

pazar günü bir karşı cinse girişimde bulunuyorum ve red yiyorum.
hemen ertesi günü bir kafede oturmaya gidiyorum ve gördüğüm manzara şoke edici.
8 sene önce lisede girişimde bulunduğum ve reddeden karşı cins erkek arkadaşıyla bir masada. hemen karşısında ise 6 ay evvel girişimde bulunduğum ve reddedildiğim başka bir karşı cins erkek arkadaşıyla bir masada.

daha trajiği varsa söylesin ben de üzülmeyeyim.

Hayattan çok beklentim vardı. Yarısı gerçeklesti diğer yarisi için de it gibi çabalıyorum. Yolumdan sapmadim, hedef değiştirmedim.

Kimsenin ahı kimsede kalmazmiş ben de alicam hakimi.

pil ömrü kısa ve ayrıca deli gibi ısınıyo. toshiba alma bence. ben çok pişmanım ama iade edip asusla değiştiremiyorum geçen hafta aldım toshiba'yı maalesef

lenovo ve asus'un güncel modellerine bak.

4-5 senedir casper kullanıyorum ne ısınma problemi var ne de kasma. düşün 5 sene önceki bilgisayar şimdinin watchdogs oyununu çalıştırıyor.

Asus un böyle bir modeli yokta lenovoya bakabilirim, toshibayı neden bu kadar eleştirdiniz onu anlamadım.

"böyle bir model" derken ekran kartı mı bahsettiğin? toshiba ısınma problemini gideremedi diye biliyorum, işlemci kodunda "U" geçmemesine dikkat etmelisin. teknik ayrıntısını yazacak vaktim yok==> www.cpubenchmark.net burada görebilirsin. asus için n serisi öneririm ==> www.novabilgisayar.com

toshibanın gördüğüm bütün modelleri ısınarak kapanan modellerdi. senelerce toshiba kullanan arkadaşlarım caspera geçti ve şimdi çok rahatlar. incecik ve ssd harddiski olan modellerini tercih ederim. uçuyor mübarek.

toshiba alacaksan soğutucu da alman gerekir. artık nasıl bir fan yapısı yaptılarsa ısınıyor.

geometri

bireyin ortasini femi cozmesini tavsiye ederim.

onun disinda zor soru icin fdd yine tercih edilebilir.

Matematik icin ales cikmis sorulari bulsun.
ayrica karekok bilfen ve yine fdd iyidir.

bio icin bir sey oneremeyecegim. sorular genel olarak mantik sorusu. dersane arti bir kitap bitirmesi mf3 ten hazirlanmayan bir ogrenci icin yeterli ve fazla.

kimya ygs icin soru bulmak cok zor.
guvender dersane kitabi ile ygs icin yeterli.

lysde ek organik kktabi arti fem ve finali bitirmesi yine yeterli.

lys matematik icin kaynak ismi vermiyorum. bulabildigi tum yayin ve soru cesitlerini bulsun toplasin.

mf4tercihi yapacaksa

fizik icin yine ayni sekil bir kac kaynaga bagli kalmasin. bulabildigi tum kaynaklardan fizik ve mat yayinlarini stoklasin.

fem ve güvender çözsün. daha zor istiyorsa final fen bilimleri falan çözsün. zafer, simya falan öyle dandik şeylerle uğraşmasın bence. saydığım yayıncıların yeterli kaynağı var zaten. (5 yıl önce falan durum böyleydi. değiştiyse bilemiyecem.)

güvender çok basit geliyor, feminde bir kısmını geçen yıl çözmüştü yeni sorular için aldık kitapçı simya totalde sınav sorularının 98'ini bildi dedi ondan aldık. bende ilk kes adını duydum.
fdd ve finalde benim zamanında cevap anahtarlarında hep sorun çıkıyordu ondan pek sevmem.

Fizik Zafer FEM sınav pi analitik

Kimya sınav FEM ikinci Bölüm FDD

biyoloji sınav fem ve birey

Mat iki bilfen FEM zor olan ve temel iki kaymak birden. Yakında bi de itu Vakfı Yayınları

Geometri FEM ve birey

Türkçe Sosyal farketmez geçmiş sorular olabilir.

Mat bir FEM sınav (kitabi zor Dergi daha kolay) itu Vakfı Yayınları

hedefi yüksek geçen yıl 67 bindeydi tercih yapmadı.
palme biyolojiyi çözdü geçen yıl.
bireyin ygs-lys b mi yoksa gelişim c mi alsın.
birde yazmayı unutmuşum zafer fizik çözüyor.
elindeki kitapları bitirsin karekök alırız.

soru sayısı ile ilgili de bir şeyler sorayım sizce dershanenin olduğu günler 200 soru diğer 3 gün 300 soru iyi mi yoksa arttırmaya başlasın mı? bana az gibi geliyor ama görüyorum çok yoruluyor bunlarda bile.

300 sorunun üstü yıkım bence. kendini şimdiden çok yormasın.

yazdığınızı ilgiyle okudum. çekingen bir insan olarak şunu diyebilirim ki ergen ben ile 35 yaşındaki ben arasında çok fark yok. ilkokulda girişken, çok arkadaşı olan, kendi çapında popüler bile denebilecek bir çocukken ortaokul/lise yılları yanlış arkadaş tercihleri, bir takım talihsizlikler ve başka bazı tatsız durumlar sonucu kabus gibi geçti diyebilirim. üniversitede toparladım durumu ama yılların izi kalıyor tabi. iş güç hayatına girince de bir miktar gerileme oldu. üniversite arkadaşlarından falan da koptuk zamanla. sosyal ortamlarda çekingenim hala.

6 yaşıma kadar çok sessiz ve çekingen bir kız çocuğuymuşum, babam bakmış olmayacak gitmiş kung-fu kursuna yazdırmış. 9 sene devam ettim, zorunlu sebeplerden dolayı 15 yaşında bıraktım, ne sessizim ne çekingen. yani bu spor işi işe yaramış sanırım bende.

küçükken çekingendim, hala çekingenim. ama artık (25) survival için gerekli gördüğüm zamanlarda ortalığı dağıtabiliyorum. insan zamanla öğreniyor. ama atılganlık değil bilinçli, kendine rağmen bir davranış kazanabildim ben.

Cocukken hem cazgir hem cekingendim. Evet ayni anda. Sonra cazgirligim okula baslamamla beraber sosyal hayatta kisitlaninca çekingenligim iyice pasiflige donustu.
su anda da cok farkli degilim. Ama daha iyi toparladim durumu zira yetişkinlik bilinci ve kimsenin ne dusundugunu umursamamayi öğretiyorum kendime. Kavgacıligim da hala var.

Bende tam tersi bir durum mevcut. Çocukken çok atak ve korkusuzdum, büyüdükçe çoğu şeyden kaygı duyar oldum, insanlardan uzaklaştım. İnsanların ne kadar acımasız olduğunu öğrendiğim zamana denk geliyor sanırım bu elimi eteğimi çekmem.

çocukken nasılsam hala öyleyim.

daha ilkokuldayken sürekli evde kitap okurdum. dışarı çıkmazdım pek. genelde zorla çıkarırlardı. ileride kitapların yerini başka şeyler aldı ama yine de dışarı çıkmadım.
konuşma bozukluğum var, sürekli dalga geçerlerdi, belki dışarı çıkmamamın sebebi bu olabilir. evde de pek konuşmam, duygularımı yansıtmadığım söylenir sürekli. okul dışında pek arkadaşım olmadı, şimdi iş yeri dışında pek yok.

ortaokulda sınıfta o kadar siliktim ki bir öğretmen sene sonunda varlığımı farketmişti. şimdi piçin önde gideniyim. evet mizacın değiştiğini düşünüyorum. sosyal, kültürel ve maddi değişimler mizacı da değiştiriyor bence.

ergenliğe kadar inanılmaz haylaz ele avuca sığmaz bir çocuktum. ergenlikle birlikte duruldum. asla çekingen olmadım ama eskisi gibi her şeye pırpır atmıyor kalbim.

Simdi oyle efsane atilgan degilim ama cocukluktaki halime gore bayagi acildim diyebilirim.

çocukken inanılmaz atılgandım. şimdi sakinleştim sanırım. eskiden mesela benimle oynamasalar kafayı yerdim şimdi iş yerinde beni çağırmadan çaya sigaraya çıktıklarında ay götüm diyorum ^_^ umursamazlaşmış da olabilirim.

Hep boyleydim.

Kaynasik, girisken, konuskan(!)

Cocukken ve ergenken cok konuskandim , simdi dozunu ayarladim bu muhim :)

ben 4.5 yaşındayken kızkardeşim kan kanserinden öldü. bu benim dünyamı, psikolojimi alt üst eden bi olay oldu + tedavi sürecinde bana hep başkaları baktı annemin bi de kundakta bebeği vardı mesafeler vardı vs vs. normalde çok pozitif, girişken, sıcakkanlı bi insanım çocukken de hem sakin- ağlamayan zırlamayan, herşeyi yiyen, herkesle oynayan, herkesle iletişim kurabilen, herkesin evinde kalabilen filan bi bebekmişim, zaten dedemin evinde doğmuşum :)) --bunlar ne kadar kişilikten ne kadar şartlardan bilmiyorum--, çok konuşkanmışım filan. bu ölüm hadisesinin psikolojimi bozup beni asabileştirmesini saymazsak :) tontiş dünya tatlısı bi veledmişim yani.
şimdi de çekingen değilim ama hayatım boyunca hep bişeylerle uğraşmak durumda kaldım çekingen olsam ayvayı yediydim kimse şımartmadı beni elim mahkumdu. şimdi şimdi uğraşacak pek birşey kalmadıkça kendi kabuğuma çekilme, acaip bir evcimenlik, inanılmaz bir sükunet sevme durumu var.

küçükken de eve her yerim yara bere içinde geliyodum şimdi de bazen :D

Mutluydum,


mutsuz, ölmek isteyen biriyim.

çekingendim hala öyleyim. çok temkinli bir çocuktum, bilmediğim yerlere girmezdim, oynarken bahçede falan evin çevresinden çok fazla uzaklaşmazdım. tanımadığım insanlarla konuşmazdım, korkak bir çocuktum. şimdi de aynı sayılırım mesela bir ortama girdiğimde hiç konuşmam, soru sormazlarsa sesimi duyamazlar, ama burada dır dır dır vır vır vır :)

ezeriko +1, hemen hemen aynı şeyleri yaşamışız. ama sosyal ortam tepkilerim biraz değişkendir. bazen inanılmaz konuşkan, insanları çevresine toplayan, popüler biri haline geliyorum, bazen de tam tersi, sessiz sakin çekingen kalıyorum, konuşamıyorum bile, "yer yarılsa da yerin dibine girsem." moduna giriyorum -zaten ilk durumdaki şekilde konuşkan olduğumu fark edersem de korkup susup ikinci sessiz moduma geçiyorum genelde :) - biraz o günki halime bağlı sanırım. mesela bazen okula geldiğimde önüme gelene selam verip sohbet ediyorum -daha doğrusunu kafalarını şişiriyorum :D - bazen de kimseye görünmeden okula gireyim de selam vermeyeyim, muhabbet etmeyeyim diye karmaşık yollardan laboratuvara giriyorum, falan. biraz o günki enerjime ve moralime de bağlı sanırım.

Küçükken ben de senin gibi çocuk istiyorum diyen teyzeye senin yumurtaların bitmiştir olamazsin demisligim var milletin icinde. Hic çekinmezdim. Hiçbir zaman silik bir tip olmadım ama kendimi göstermeye de çalışmadım. Yalaka tiplerden değildim, kafama uymazlarsa popüler tiplerle de arkadaş olmazdım. Biraz gıcık biri olabilirim küçükken. Genelde kafama uyan çok az insan olduğundan az arkadaşım oldu ama öz oldu. Çok sağlam dostlarım var bu sayede. Eskiden dışarı çıkıp oynardım artık pek çıkmıyorum, insanlar her gün kafelere falan gidiyor. Tek ciddi fark eskiden topluluk önünde konuşmaya cekinmezdim artık istemsiz olarak carpintim oluyor. Anksiyete bozukluğum falan da yok. Neden bilmiyorum.

çocukken çekingendim, şimdi çekilgen değilim ama kendime atılgan da demem. dikkat çekmek için özel bir çaba harcamam. sadece gerekli gördüğüm durumlarda öne atılırım.

5-8 yaş arasında biri "Merhaba" dese ağlardım, fotoğraf çekilirken hele deli gibi ağlardım. Çocukluk fotoğraflarımda suratı şiş, gözler kıpkırmızı veya burun sümüklü değilse, o fotoğraf gizli çekilmiş ve çekildikten sonra bunlar gerçekleşmiş demektir.

İlkokul'da birazcık olan silikliğim, ortaokulda tavan yaptı. Bir de hocalar durup durup "Kim sizce sınıfın güzeli/yakışıklısı", "Kim en şöyle/kim en böyle" yarışmalarının çoğunda oy çokluğu ile "en hanım hanımcık" seçilirdim ki küfür gibi bir şeydi. Çünkü o zaman hanım hanımcık demek, ağzı var dili yok demekti. Liseyi zaten iyi arkadaşlarım olsa bile yaşanmış sanmıyorum, popüler olacağım derken rezillikte bir marka oldum.

Üniversitede açıldım, daha sonra daha fazla açıldım. Ortam piçi olmadım ve bazen dil sorunları yaşadığım yerlerde sessiz sakin kaldığım oldu ama geçmişi düşünüp şimdi olmam beklenen yerle karşılaştırınca kendime plaket veresim geliyor. Büyüme ve hatta yaşlanma motivasypnumu sağlayan etkenlerden birisi de bu.

Ama çok büyük bir fobim var, en büyük izi bu olmuş olabilir: yüksek ses. Kavga sesi veya yüksek herhangi bir ses duyduğum anda hala titriyorum, korkuyorum, hatta çok yükselirse ses başım dönüyor. Yüksek sesli ve sinirli insanlarla sürekli bir arada olmayı sevmiyorum, sakin psikopat bir katil daha az korkutuyor. Ama bunun nedeni çocukluktaki çekingenlikten fazlası.

çocukken nefret ettiğim ve benden nefret ettiğini bildiğim insanlar arasında çekingendim. annemin baskısı da etkili olmuştu bana çünkü kimseden bir şey istememem hususunda sıklıkla uyarırdı beni. ortaokulda açıldım. lise dönemi ergenliğe geçiş dönemi olduğundan biraz sancılı geçti. hem çekingen hem girişkendim :D
üniversite iğrençti ve hala iğrenç. kötü insanlarla okudum. depresyona girdim. içime kapandım. arkadaşım yok vs. ama yaş ilerledikçe insanları umursamamam gerektiğini daha iyi anlıyorum. eskiden duygusala bağlayıp insanları çok umursardım. son 5-6 aydır kimin ne düşündüğü, ne dediği umrumda değil. hala girişken değilim ama kişisel bi tercih. istesem ortama da girerim.

ben de öğrenciyken bir dönem kullanmıştım. umursamamazlık, uyuşukluk ve tembellik gösterdiği için analitik düşüncem de haliyle düşüş göstermişti. kendimi enerjik hissettiğim vakitlerde ise yine konstantrasyonum düşüş göstermişti, algıda güçlük çekmiştim.

benim de kullandığım ilk 2 sene falan, algılama konsantrasyon problemlerim olmuştu, toplamda 6 senedir kullanıyorum hala da kullanmaya devam ediyorum. şu anda mesela ales e hazırlanıyorum ve ilaç kullanmaya başlamadan önceki dönemde, öss'ye hazırlanırken gösterdiğimle aynı performanstayım.
yani kısa vadede etkiliyor, ancak ilacın yan etkileri tamamen sona erip vücut alışınca normale dönüyor. o da en az 1-2 sene sürüyor.

iş hayatındayken kullandım. analistim.
etki etmedi. bir sene kullandım. ben de etkilemesinden çok korktum, hafıza önemliydi çünkü işimde. ama anlık hafızamı etkilemedi. şimdi bırakalı 1,5 sene oluyor ama etkisini şimdi görüyorum, o dönem yaşanan birçok şeyi hiçbir şekilde hatırlayamıyorum ama bunlar işle ilgili şeyler mi ondan emin değil. hatırlamama durumu günlük hayatımda ortaya çıktı. işe dair bir sorun hala yaşamadım.

ben hem antidepresan hem de düşük doz antipsikotik içerek lys gibi önemli bir sınava girdim. sakinleştiriyordu ama kesinlikle düşünce kalitesini de etkiliyordu. o ilaçları içmeseydim muhtemelen o sene ilk 10000'e girerdim ama doktor gözümü çok korkutmuştu ve mecburdum.

ben belki bir gün şans yüzüme güler de zengin olurum diye yaşıyorum ne yalan söyliyim. gerçi nasıl zengin olucaz ki? bari milli piyango falan oynayalım.

Yasamamak için bir sebep yok ki.

ailem

motivasyonum yok. gerek de yok. kendime yetiyorum, iyi hissediyorum. bence sirf biseylere umut baglamak da cok kotu. o andan memnuniyet duy ki gelecekle kendini avutma.

Mayıs adını koyacağım bir kızım, deniz adını koyacağım bir oğlum olma ihtimali.

her zaman daha fazlasını istemek, hepimiz öyle değil miyiz. isteklerimizin sonu yok.

tek başıma abd'nin bir ucundan öteki ucuna 99 model şerokem ile yolculuk yapma planım. ıssız çölden gece las vegas'a giderken arabada chris rea - road to hell dinlemeden ölmem ben hafız. ha bir de tijuana'da meksikalı kadınlara kucak dansı yaptırıcam. bunu düşünerek motive oluyorum ben.

yaşamazsam yapmak istediklerimi yapamam, yapmak istediğim şeyler var. ne bileyim, küçük planlar bile heyecanlandırıyor. mesela bi gün büyükadada bi tepede oturup arkadaşlarımla rakı içmek istiyorum, şahane bi akşam düşlüyorum. sırf o akşamı görmek için bile yaşarım ben.

Tum canlilarin ana motivasyon kaynagi aynidir. Hayatta kalmak ve soyunu devam ettirnek. Ilkini basarmis gibi gorunuyor ve bu meydan okuma sana artik heyecan vermiyorsa ikincisine gecme vaktin gelmis demektir.

Yaşayıp bana çektirenlerin acı çekeceği günlere tanık olma isteği. Kimseye bir şey olduğu yok tabii. Her geçen gün boka saplanan benim. Nasıl bi motivasyonsa artık benimki

Finali merak ediyorum.

hohoya+1

83'te öldüğü için mümkün. ama şiir necip fazılın tarzına uymuyor bence.

çile'yi okumuştum ama böyle bi şiir hatırlamıyorum. bana da pek nfk tarzı gelmedi. hadi bi yerde bi konuşmasından alıntı deseler belki derim de bu tarz şiirine denk gelmedim.

Özlü söz parçalayan biri sallamis sonrada necip fazil dedindiye facetr yayiyor.

Kişisel gelisim zirvaliklarini yazip altina hz mevlana yazip paylasmak gibi

Bu; şiir değil.

Bu sözler NFK den menkul ve gazetesinde neşredilmiş dediler fakat bulamadım.

Bu tam da onun tarzı. O yazmıştır

soru ney

Staj yaptiginiz yerlerden baglantilariniz yok mu? IMO'ya da bi' ugrayabilirsiniz.

tepe'de staj yapmıştım ordada işler tanıdıkla dönüyor bildiğim kadarıyla

bu işler torpilsiz olmaz. bizim bölümün kafası çalışmayan hanzoları,kıroları bile süper firmalarda işe başladı. biz sürünmeye mecburuz sanırım. :-(

askerliği yap önce. her gün iş aramalısın. bu iki gün uğraşılacak bir şey değil. birkaç hafta boyunca onlarca yere başvur. kpss falan da düşünebilirsin.

Özellikle inşaat sektörü torpille dönüyor.ihale alim surecinde oldugu gibi.tecrube edinene kadar gocebe sayilirsin.(eger statik proje yapmayacaksan)

Allah yardimcin olsun.lakin sakın belediyelere gireyim deme.

cevaplar için teşekkürler herkese. 2016'da yapılırda girersem kpss'ye 100 alsam bile yerleştirmezler bizi. Askerliği erteledim y.lisans olmazsa askere gideceğim. Herhangi bir alanda torpilim yok ne yazık ki.

inşaat mühendisi olarak çalışmak niyetiniz varsa, bırakın yüksek lisans planlarını ve ilk fırsatta doğru askere gidin. ankara'dan inşaat mühendisi tavsiyesi :)

yapı denetimlere uğra biri olmasa öbürü olur ama çok fazla bişey bekleme kendini geliştirme açısından proje flan okursun insan ilişkilerin gelişir az birazda para kazanırsın eğer şantiyecilik falan düşünüyosan ön adım olur.

günde 5 6 saat çalışırsan ilk bin bile olur. dershane konuyu anlamak için biraz zaman kazandırmakla beraber çalışma düzeni yaratmayı sağlıyor(bende sağlamadı). dolayısıyla dediğin kadar çalışırsan çok rahat.

Zor olan kısmı o çalışmayı verimli ve istikrarlı biçimde sürdürebilmek. Şu anda okumakta olduğum bölümü mezunken kazandım. Aileme yük binmemesi açısından başta dershaneye gitmesem de olur dememe rağmen olduramadım. Kasım gibi, sınava 3-4 ay filan kalmışken bir dershaneye yazıldım, bu şekilde istediğim yeri kazanabildim. Uzun lafın kısası yoğun ders çalışma temposu çoğu insan için oldukça zor. Kağıt üstünde kolay görünen ama aslında epey zor olan o çalışma temposunu hakkıyla oturtursan neden olmasın, çok güzel dereceler yapabilirsin pek tabii.

bu islerin piri olarak eger kendine guvenmiyorsan dersanesiz cok zor.
ama yapanlar var mi. var.

mf4 fizik matematik tamamdir.
ama bundna once ygs var. ygs de guzel bir puan yapmak sart. bunun icinde duzenli calisman lazim.

turkce mate geo cografya tarih bio kimya fizik bunlarin plan programini kendine gore ayarlayip bir de uyubilirsen super.
yaparsin sorun yok.
5 - 6 saatla baslayip yaz doneminde 1-2 saate dusmezsen yaparsin yine sorun yok.

ama riske atmaya deger mi.
en azindan yine ozel derse agirlik gosterip kiytirik bir dersaneye git.
konu siralaman odev kontrolu acisindan bir duzenin olsun.

dersane ozel ders ikilisi en superi.

tesekkurler cevaplar icin!

ben konulari az cok lisedeyken ogrendim zaten dersanede ozel derslerde. bir daha hocanin anlatmasini dinleyemem acikcasi sikintidan patlarim diye dusunuyorum. tabi ki unuttum bir cok seyi ama konu anlatimli kitaplardan ogrenemez miyim? fizikteki bir kac sey haric ogrenilmesi zor konu pek hatirlamiyorum. kavrayamadigim yerde khanacademy girer devreye. disiplin vs kismini bir kenara birakalim.

Her gün düzenli calisirsan olabilir ama mezuniyetinin üzerinden yıllar geçmiş, bilgilerin eski. Dershanede önemli, soru gelmesi muhtemel yerleri vurgularlar. Yillardir kurdu olmuşlar. Tek başına zorlanirsin, ders videolari izle yine de. Dershanede pek ders dinlemezdim ama bakın gençler bu önemli dedikleri yerleri not aldım. Üniversitede hangi alanda vakit geçirdin bilmiyorum ama muhtemelen matematiği bile unutmussundur. Çalışma disiplini açısından dusunduysen başka. Zorluga gelince, elleri ayarsiz. Benim girdiğim sene matematik yetişmedi çoğu kişide, 14 bosum vardı, ki son denemeleri fule yakın yapardım. Sinav stresi falan da yoktu. Fizikte gidip ilkokul düzeyi sordular. Her sene baska şey oluyor ama biri diğerini dengeliyor. O yüzden her şeye iyi çalışman lazım ki telafi edebilesin. Bir de özellikle fizik, mat, geo için yapadiklarini soracak biri lazım.

Olmaz. 2012 yılında günde ortalama 8 saat çalıştım. Bir bok olmadı. Sonra keşke dersaneye gitseydim dedim. Ben bu yıl matematik bölümünü bırakıp makine müh. kazandım. Üni.de zaman geçirmek tam bir komedi. Çünkü okulda gördüklerinin sınavla alakası yok. Bak ben matematik okuduğum halde yapamadığım bir sürü soru oldu. Bence saçmalama. Dersane sana hız ve pratik verir. Kısa zamanda birçok konuyu kafana sokar. Bence hiç bulaşma, psikolojin çok bozulur.

ben dershanesiz sayısalda 2918'inci olmuştum. özel dersiz, evde bireysel çalışarak yaptım.

çok mu zor, sanmıyorum. bireysel öğrenebiliyorsanız dershaneden daha zor olmaz.

dershaneye de gitseniz ilk 2-3 bin için bir hayli çalışmak gerekiyor. dershanenin çok da kolaylaştırdığını sanmıyorum işleri.

tek problem, sürekli sadece kendinizle olacağınız için ara ara kendinizi yeniden şarj edip motive olmanız gerekiyor. sürekli kendinizle ilgilenin ve bunalmayın. dershane sosyalleştirdiği için çok çekici geliyor öğrencilere. pek çoğu, yaptıkları yapacakları her şeyi kendi başlarına da yapabilirler.

mesela ben bir konuyu anlamadığımda internetten çok da başarılı konu anlatımları buluyordum. gayet deneyimli, başarılı dershane hocalarının ders videolarıydı bunlar. üstelik birinin anlatımını beğenmezseniz bir başka hoca'nn videosunu izleyebilme şansınız var. aynı şeyi sınıfta dinlemek yerine evde dinleyeceksiniz işte. üstelik geri sarıp bir daha izlemek gibi şanslarınız da var. kontrol sizde.

dershanesiz 2-3 bine girmek zordur, aşağı yukarı dershaneli girmek kadar zordur.

kişinin kapasitesine, algılarına, isteğine, hırsına, azmine, alt yapısına bağlı değişkenler önemli olan.
dersanelerden sınavlar dışında çok da verim almayan biri olarak olabilir derim ben. alt yapın sağlamsa hedefin bu dereceyse dersane seni yavaşlatabilir bile.

Kayseri de kimya oluyan bi arkadaş vardı üç yıl olmuş daha bi balta olamamış işin açıkçası o zamanlar öss var ya 2007 ya 2008 üç ay deli gibi çalışto doğuşelektronik habwrleşmeye burslu girdi

Ben de aynı durumdayım. 5-6 saat çalışamam, okul olduğu için ama günde 3 saat çalışarak sınav başvurusu yapacağım seneye. Heyecan olmayınca bence başarabiliriz. Denemekte fayda var

Önümüzdeki sezon izlersiniz bilet bulabilirseniz.

sezon baslayinca giseden alamazsan sahibinden.com'a falan bak. orada karaborsasi donuyor.

Devlet Tiyatrosu perdelerini ekim ayında açacak. Eylül 15'te de program Ankara Devlet Tiyatrosu'nun sitesinde açıklanır.

Oyun sahnelenecek ise, ne zaman sahneleceğini öğrendikten sonra Ankara'da iseniz sabahın köründe sıraya girersiniz; değilseniz de İstanbul ve İzmir başta olmak üzere nisan-mayıs aylarında turneye çıkıyor devlet tiyatroları. Aynı bilet bulma savaşına girerek şanslıysanız izlersiniz.

Erdal beşikçioğlu devlet tiyatrosundan ayrıldı diye biliyorum ben.

"gösteri" bir tek bana mı garip geldi, oyun diyelim bence :)

çok güzel oyun bu arada umarım devam eder de daha çok insan izleyebilir.

3 kere gittim.

bu sene 4 olacakti ama artik kara borsayi onlemek icin biletin giselere dusecegi tarih yazmiyor. yani eskidendi o sabahtan gisiyim bilet aliyim olayi. bu sene itibariyle artak yalan oldu o.
biletler bir anda satisi sunuluyor. bu yuzden internetten takip edenler icin artik bilet bulmak daha avantajli.

ve hayir erdal besikcioglu birakmadi.

ayrica oyun bir harika dostum.

Ben de izlemek istiyorum ama ankara ya gidebilme gibi bir imkanım yok. Turne bilgisi önceden veriliyor mu,sezon içinde hangi şehirlere gidileceği önceden belirtiliyor mu? Net bir tarih belirtmeseler de bu sezon trabzona gelecek diyorlar mı mesela önceden

@zarpandi

turneleri mart ayı sonundan başlayarak dt'nin sitesinde ''turneler'' başlığı altında yer alıyor. (www.devtiyatro.gov.tr) ancak zaman zaman kontrol etmekte yarar var cünkü tüm liste bir anda çıkmıyor, zamanla güncelleniyor. Genellikle dt sahnesi olan tüm şehirler dolaşılıyor.

trabzon için aynı sayfanın trabzon başlığından detaylı bilgiye ulaşabilirsiniz.ayrıyetten: www.trabzondt.gov.tr

farklı.
ailem bilmiyor, bilmesi de gerekmiyor herkesin inancı kendisine.
ben deistim, her defasında bilmem neyin selamı var muhabbetlerine ''a.s'' cevabı vermekten gına geldiği için tepki gösterdiğimde anladılar hafiften benim müslüman olmadığımı. hemen ''aaa ne diyor bu kız '' filan oldu, tartışmadım, uzatmadım.
gerek yok.
bizimkiler de namazında niyazında değil zaten yani çok da muhafazakar değiller ama yine de yaşam görüşü farklı insanların birbirlerini anlayabileceğini düşünmüyorum, kişinin ailesi de olsa.
alttan alma, fazla muhabbete girmeme ile anca geçiştiriyorsun işte.

Annem namazında niyazında bir kadın; ben bildim bileli ateistim. Annem "Sen yanılıyorsan benim sevap point'ler hepimize yeter" diye küçük mümin şakaları yapıyor arada. İyiyiz yani.

evet farklı, son bir senedir. bilmiyorlar. muhafazakar bir ailede yetiştim. çok belli etmemeye çalışıyorum, genelde alttan alıyorum. sıkıntılı bir mevzu. şu okul bitsin, buradan kurtulayım daha rahat yaşayacağım.

anam babam ateist sayılabilir, çok da sormadım açıkçası. ama inançları olduğunu düşünmüyorum. üvey babam var, tam bir müslüman. ve benim de islam inancım var.
anne ve babam nikahsız yaşamaya karşı değiller, oldukça modern insanlar. hatta nikahsız yaşıyorlar(birbirleriyle değil tabi boşandılar). ben bu konuda biraz geri kafalıyım diyebilirim.

ben bu aileden nasıl böyle çıkmışım onu düşünmem lazım asıl.

ben de agnostigim ve ailem musluman. hic uzerine gitmedigim bi mesele bu. yani eskiden daha farkliydi belki. cikip ben dine allaha filan inanmiyorum, hicbir seye inanmiyorum, benim icin somut ve "bilinebilir" seyler onemli filan demem icin herhangi bi sebep yok. musluman degilim dememe de gerek yok. yilda iki kez bayram namazi kilip bir ay oruc tutar gibi yapiyorum, yapmak da zor gelmiyor, bi gelenek olarak gormek lazim bunlari daha cok. tabi bunlarin otesinde bi baski mevcutsa senin ailende mesela niye cumaya gitmedin bilmemne tadinda devam ediyosa "size ne aminakoyim rahat birakin beni" tavrina burun, isi piclige vur, ozgurlugunu biraz kaziya kaziya eline al bence. onun haricinde inanc kisilik bilmemne gibi konularda aileyle yuzlesilmesi ve carpisilmasi gerektigini dusunmuyorum, bos yere akillarini karistirir basina dert alirsin, siktiret.

farklı. biliyorlar ama bilmemezlikten geliyorlar. malum ramazan ayındayız. oruç konusu açıldı, artık dayanamadım söyledim. kavga ettik. tabii özellikle babam bu konuda biraz bilgisiz. direkt hristiyan olmakla suçladı. sanki bir dine inanmak zorundaymışım gibi. sonra başka şeyler de geldi tabii. serseri falan da oldum sağolsun. baktım ben açıkladığım halde anlamıyorlar. onlara neden mantığıma oturmadığını söylediğim şeylerde cevap verme konusunda başarısızlar, (özellikle baba tarafında bir agresifleşme var) çıktım gittim dışarı. öyle kaldı konu.

bugün kadir gecesiymiş. sahurda hala annem de babam da "oruç tutacak mısın?", "bugün oruç tut oğlum" falan diyorlardı. kabullenmek istemiyorlar. ben eskiden babam gibi "kendine müslüman" bir tiptim. sonra agnostik olunca da aileye biraz belli eder gibi oldum ama rahatsız oldukları için onlar mutlu olsun diye dikkat çekmemeye onları üzmemeye çalıştım. hani bu farkında olmadan yaptıkları oruç, kandil, bayram, din dayatmaları beni gerdiği için bu ramazana denk geldi patlama.

annem müslüman, babam klasik türk-müslüman ben ise agnostiğim.

bana bi yaptırımları yok. yani liseden beri. (liseden beri kendi hayatımı kazanıyorum) istemediğim hiçbir şeyi yapmıyorum zaten. hani anlamasınlar diye oruç bayram namazı vs şeyleri de tutar gibi yapmıyorum. bunu sülalemden de gizlemem. ama işte dillerinde iyi niyetli de olsa sürekli var. ben zaten tiksiniyorum üzerine bir de teklifler gelince artık boğulacak gibi oluyorum. misal kardeşim hacdan geldi ziyarete gittim. darısı senin başına inşallah. hacı ol o günleri de görelim vs. falan. hep böyle muhabbetler. alttan alttan soğuk olduğumu belirtmeme rağmen böyle.

ha söylemeyi unuttum. bir de daha konuşabilir olduğum eş dosta aktardığımda konuyu, onlar da olur mu öyle şey gel hadi kelime-i şehadet getirelim, düzelteceğim ben seni, saçmalama gibi tepkiler veriyorlar iyice deliriyorum. Lan amına koyayım bu kadar basit mi ya? Bunu bir moda, özenti zannediyorlar. Adamın kapasitesi de yetmiyor açıklamaya.

çok uzun zamandır ateistim, ailem klasik türk müslümanı. hani alarında oruç da tutan olmaz, arada çakallık edip kadir gecesinde tutan olur. namazla hiç araları yoktur. işte kadercilik, bayram görüşmeleri, kurban kesmeler, böyle şirin adetlere önem verirler. babam gayet iyi biliyor ne olduğumu da annemin her sene mütemadiyen "dilek tut bak evladım bugün, kabul olurmuş" gibi laflar etmesinden dolayı durumumu hala idrak edebildiğinden şüpheliyim. ilk zamanlar anlatıyordum kendimi tekrar tekrar, kendisi "yine de evladım, sen dileğini tut" derdi :) artık tamam tamam deyip gülüp geçiyorum. bayramlarda da görüşürüz, zaten nadiren görüyoruz birbirimizi, bayram bu tip aile görüşmelerine önayak oluyor. din dışı muhabbetlerdeki klasik düşünce yapısı çok daha fazla yoruyor beni.

alınma yav ona, o araba alan biline hayırlı olsun dedikten sonra 'daha iyisi senin olsun' demek gibi bişey. özel, yakıtlı araca karşı olabilirsin sonuçta. kötü niyetlerinden değil.

ayrıca bir dini konuşmak için illa ona inanmak gerekmez ki. bi budist kendi dininden bahsetse niye rahatsız olayım ben. saçma/farklı gelen yerleri olsa bile o da onun inancı der dinlerim. anti-islamcı değilsen konuştuklarının rahatsız etmemesi lazım.

ben de ailem de müslüman ama biz bile farklı yorumluyoruz çoğu şeyi. bana göre onlar hep yanlış düşünüyo tabi :) çok takılmamak lazım. herkesin inancı kendine.

yurtta alevi bi arkadaş vardı mesela, dikkat ederdim sözlerime ama küçük yaştakiler pek ayrımı yapamazdı. sınav muhabbeti olunca 'hadi inşallah' dese sinirlenirdi, anlam veremezdim. bi hristiyan bana 'isa seni kutsasın' dese, ya da bi ateik 'doğa ana hep yanında olsun' dese iyi niyetinden ötürü mutlu olurdum. rahatsız olmak biraz faşistce geliyor bana.

ekleme: o seni düzelteceğini söyleyen insanlara 'önce kusursuz yap herşeyi sonra söz müslüman olcam' dersen hepsi vazgeçeceklerdir. başkasını eleştirmek kendini düzeltmekten daha kolaydır.

Benim ailem de inançlı ama kimse inançlı olup olmama konusunda baskı yapmadı bana. Uzun zamandır agnostik takılıyorum. Değişken gerçi ruh halim, tam net değil ama genelde böyle :)
Evlilik dışı ilişkim olmadı ama ona da karışacaklarını sanmam. Sevdiğim adamla nikahsız yaşasam ona da kızmazlar sanıyorum. Kılık kıyafet konusunda en ufak zorlama yok ama toplum baskısı yüzünden ben istediğim şeyleri, beni mutlu edecek kıyafetleri giyemiyorum. Başka bir şehirde yaşamak isterdim sırf bu yüzden.

Sahilde Kafka.

Ben emrah serbes son hafriyatı okuyorum şu an. Kitabı çok sevdim. Kafa dağıtmak için birebir diyemem ama sürükleyici. Tavsiye ederim :-)

- İhsan Oktay Anar - Puslu Kıtalar Atlası

- Yusuf Atılgan - Aylak Adam

Çabuk kaynaşılabilir kitaplardı benim için.

bende emrah serbesi tasviye ederim. erken kaybedenler komikti baya. simdide delidumana basladm

asıl derslere hacım

20 yıllık öğrencilik tecrübemle söyleyebilirim ki sınava ne kadar kalırsa kalsın her zaman yapabileceğin maksimum eforu harca.

hep kazançlı çıkıyorsun.

sınava 60 gün var desek 60x2=120 saat yapar. 120 saat 3 derse ayır. her derse 40'ar saat demektir. umudunu kırmak istemem ama zor görünüyor.

yine de alabileceğin en yüksek puanı almak için çalış. bakalım zaman ne getirir.

umudunu kırmayalım da belirleyici olan zaten matematik ve türkçe değil.

genel kültür kısmı daha önemli. çok fazla ezber var. ama özellikle 90 üstü diye kasmana gerek yok. kaç puanla atanacağın hiç belli olmaz. ben olsam şansımı denerdim. en çok soru çıkan kısımlara daha çok yüklenip tek soru çıkan kısımları atlayarak çalışabilirsin.

matematik iyiyse çok güzel, genelde herkes zorlanıyor. dene bakalım diğer dersleri.

Genel kültürü yaparsin asilirsan ama önemli bir tavsiye, insan hep en güvendiği yerden hayal kırıklığına uğrar ya o yüzden genel yeteneği de çantada keklik görme. Arada soru coz , üniversitede kaybetmiş olduğun test mantığını ve hızlı düşünmeyi yeniden kazanmak gerek...

yaklaşık benzer durumdaydım geçen sene. 2 saat yeter mi bilmem ama gerçekten düzenli çalışırsan yetebilir.(ki biliyorsun işi pratiğe dökmek her zaman o kadar da kolay değil) bu sene tekrar giriyorum ve çalışmayı daha düzenli hale getirdim. biraz kasıp (aslında belki baya da denebilir) tüm genel kültür konularını 1 ay içinde bitirdim ve şimdi soru çözme faslına geçtim. sözel kısmı kendi kendine çalışmak ölüm gibi gelmişti bana. geçen yıl nasıl aklıma gelmedi bilmiyorum ama youtube'da tüm konuların ders anlatım videoları var çeşit çeşit hocalardan. beğendiğin bir tanesini dinleyerek not alıp çalışabilirsin mesela. ben öyle yaptım ve daha şu an bile geçen senekinden kat kat iyi durumdayım. diğer taraftan deneme çözmek de aynı şekilde önemli.misal ben 4-5 farklı dersanenin deneme sınavları için kayıt oldum ve sırası geldikçe giriyorum. (bazıları paralı falan ama olsun) çünkü özellikle 2013 sınavıyla birlikte zorluk seviyesinde gözle görülür bir artış oldu ve bu durumla ilk kez sınav anında karşılaşmak pek de hoş anılar bırakmıyor kişide kendimden tecrübe ettiğim kadarıyla. kpss de artık aynı ales gibi daha çok zaman yiyici tipte sorulara dönmüş durumda. yine sözelden devam edersek mesela ben konuların tamamını dinleyene kadar neredeyse hiç soru çözmedim. not aldım sadece. şimdi her gün önce çözeceğim konuyu kısaca tekrar edip elimde ne kadar soru varsa onları çözerek ilerliyorum. konularda baya ayrıntı var tahmin edeceğin gibi. o yüzden direkt hocasından dinleme fikrini yabana atma derim ben. daha anlatasım gelen bir sürü şey var da üşendim şimdi.

motivasyon çok önemli. Kendini ikna edersen olur
Ben de aynı durumdayım ama inancım ve kendime güvenim olmadığı için muhtemeln çok az puanla döneceğim eve :)
Sen kendini ikna et ve çalışmaya başla, geç değil bence

Ben de çok geç başladım ama inanırsan olur.
Soru çözmeye yeni başladım ama yetişeceğini umuyorum. Ben inanıyorsam sen de inanmalısın

Tarih ve coğrafyayı aşmayı başarırsan bu sınavı kazanırsın. Net.

Coğrafya ve tarih çok zor, öyle lise mantığı değil. Ezberlemek lazım. Ama şu tarihten itibaren düzenli çalışırsan yetişir

Tarihte direk ezber sorular geliyor fakat hiçbirşey için geç değil bence çalışırsan halledersin ki sözel konulara son aylarda çalışmak bence daha iyi çünkü daha çok akılda kalıyor. Tabii sistemli olmalısın yoksa hepsi karman çorman olur. Genel Kültürü sakın ihmal etme ucu çok açık bir ders her yerden soru gelebiliyor.

bu hayatta ne yapmak istediğimi biliyorumdan ziyade şu anki koşullar içinde (/bugün geldiğim noktada) ne (yapmak) istediğimi biliyorum diyorum.
bu dediklerimin bir kısmı ütopik, bir kısmı genel, bir kısmı da yeterince çalışılırsa yapılabilecek hedefler.

23, k

Sizi adam edecek işin değil, adam edeceğiniz işi kovalayın. Çevrenizdeki evlilik hikayelerine aldanmayın, önce kendiniz mutlu olmalısınız.

her başladığım işi, yüksek lisansı vs 1-2 ay sonra sıkılıp bırakıp başka alanlara nasıl geçebileceğimi düşünüyorum. evlenme ve çocuk şenlikleri de uzak keza.
25 - kadın.

Ben de benzer bir durum yaşıyorum. Hatta seninkinden kat ve kat ağırını.
İlişki veya evlilik kesinlikle göze alamayacağım sorumluluklar. Asla bulaşmam. Bulaşanlara da hiç imrenmiyorum şu an.
Onun dışında bi kararsızlık durumu var. Okulu 7 senede kötü bir ortalamayla bitirecek olmak zaten yeterince koyuyor.nefret ettiğim bu okulun peşinden düzgün bir bölüm okuyayım diye kendimi motive ediyorum.
Tıp falan kazanırsam özgüvenim geri gelir galiba. Bilemiyorum ki. :(

Hayatımın gittiği yöne tam olarak hakim degilim ama bence güzel tarafı bu.

Belkide türkiyede yaşamanın en iyi tarafı, sürekli yeni iş alanlarının olduğu dinamik bir toplumuz.

size önerim kenara işsiz kalırsanız 4-5 idare edeceğiniz parayı koyup çekinmeden hoşlandığınız işi yapmaya çalışın.

biliyorum.

21,e

20lerin ortasi evlenmek icin cok erken bence. bosverin cevrenizdekilerin yaptiklarini.

"sistemin kölesi olmayın"

@sour onu ben de istiyorum.

Teşekkür ederim herkese, en azından yalnız olmadığımı net biçimde anladım. :)

ben bilmiyorum üstelik 30'u devirdim, böyle de yaşanıyor sıkıntı yok :)
sağlık sorunun olmasın kendine bak da onun dışında ne yapılacaksa yapılır. benim için öyle en azından her ne yapmak istersem yaparım/yaptım yeter ki sağlığım ve keyfim olsun gerisi hikaye. hem sene 2014 beklenen ömür 70+ sene daha 50 yıl yaşayacaksın :)
huzursuz oluyorum ara ara çünkü çok baskı görüyorum ama bi şekilde başa çıkıyorum onu da öğrendim sanırım, öğrenirsin sen de.
evlilik-ilişki>>hiç imrenme, gerçekten mutlu olacağına inandığın biri varsa durma koş, mücadele et vs. ama aman da tren kaçıyor diye bişey yapma b.mbok bi yere çıkıyor emin ol. ilişki ötesinde sağlam arkadaşların olsun, onları ihmal etme.
planlarına, hayatına hakim olmak %100 yapabileceğin bişey değil ama elinden geldiğince ol, iş değiştirmek istiyorsan değiştir, değiştirdim mis gibi de oldu.
ay ne çok öğüt verdim, ciddiye almayabilirsin tabi ki :)

Benim de durum aynı değil ama bazı ortak yönleri var. Ben ne yapmak istediğimi iş açısından biliyorum ve onu yapıyorum da. Ama hayat açısından bakarsan durum biraz değişik. Ne istediğimi tam olarak biliyorum, tanımlayabiliyorum, hayalini kurabiliyorum ama istediğimin ciddi ciddi imkansıza yakın olduğunu ve hayatım boyunca gerçekleşme olasılığının hemen hemen hiçe yakın olduğunu da biliyorum. Buna rağmen pes ettin mi dersen, zaten savaşmıyordum. Ara sıra üzüyor, bir o kadar da umurumda olmuyor. Bir şeyleri kendim için zorla oldurmayı sevmem. Her şey insanlar için olduğuna göre, her şey aynı zamanda benim ve hepimiz içindir de. Belki karşıma başka bilmediğim bir şey çıkacak. Rüzgar arkadan efil efil esiyor, ben de balonla keşfe çıktım, bakalım neler çıkacak diye. Arada beğendiğim yerler olunca duruyorum, seyredip devam ediyorum.

Sorun olmaz herhalde. Ben de değiştirmek istiyorum

3- sketchtoy.com

imza senin imzan kısaltmanda problem yok. tak diye imza değiştirme mevzusu ise banka gibi önemli işlerin mevzusunun geçtiği yerlerde imzaların karşılaştırılıyor uymazsa sıkıntı çıkıyor. o zaman notere gitmek şart. adın ilk harfi ile soyismin geçtiği imzalar yaygın bilemem orasını. bir de kendi imzam var ki bakan herkes garipsiyor ondan tarz mevzularına pek dalmayayım.

banka olayı da benim imzanın 2 bölümü var diyelim(isim soyad gibi) bu iki bölümü eskiden ayrık atardım. zamanla birleşti sonradan o. veznedar mırın kırım bir şeyler etti de daha bakarken mevzuyu anladığımdan "birleşti onlar" dedim çok sesini çıkartmadı yaptı işimi sağolsun.

bankada imzalar uyuşmazsa sorun çıkar. mesela hsbc gibi katı bankalar işlemi kesinlikle yapmıyor. kullanmakta olduğunuz bankaya imza beyannamesi verebilirsiniz, o zaman değiştirmek mümkün.

üniversite 3. sınıfa kadar ( normalde 6 :D ) ben de senin gibi tırt diye nitelendirdiğim bir imza kullanıyordum. sonra karar verdim bu böyle olmaz diye ve değiştirdim. o zamanda kadar herhangi bir imza sirküsü istenmediği için sorun olmadı. şuan çalıştığım işte imza sirkümü de istediler o yüzden artık onunla devam etme durumundayım :)

hazır okulun yeni bitmiş değiştir. bir de benim fikrimi soracak olursan isim soyisim v.b kombinasyonlar bana pek sıradan geliyor. daha farklı bir tasarım üzerinde çalış. walla al eline bi kalem kağıt eskiz çalışmasında bulun :)

banka harici hiç bir yerde sorun yaşamazsın.
eğer yaşayacağın bir ortama girdiğinde eski imzanı atarsın. yanına da yeni imzanı atarsın. imzanı değiştirdiğin zaman eski imzanı sakın unutma. yıllar sonra karşına çıkabilir.

eğer banka işlemlerinde kayıtlı imzanı değiştirmek istiyorsan, müşteri temsilcisine gidiyorsun "ben imzamı değiştirdim" diyorsun.
onlarda sana matbu bir imza değişiklik föyü veriyorlar. kartonun bir kısmına ad soyad eski imza, diğer kısmına da ad soyad yeni imzanı atıyorsun, olay bitiyor.

diyelim ki tapu kaydı olsun, şirket kuruluşu olsun, yani imzanın değerinin yüksek olduğu bir senaryo ile karşılaştın. o zaman kurumlar senden "imza beyannamesi" isterler. herhangi bir noterde kolayca çıkartırsın. sonra o beyannameyi sunarsın olur biter. hatta bu belgeyi çıkarırsan bankalara da ibraz edebilirsin.

kısacası değiştir gitsin :)

bu arada yeni imzanı da öyle garip şekillerde atma. imza dediğin "ad soyadın el yazısı ile yazılmış halidir". türk lirasının üzerine bak. çeşit çeşit imza göreceksin. en güzel imzalar S. Serdengeçti ve Durmuş Yılmaz'ındır. kimin attığı bellidir en azından. sallama karalama birşey değildir. taklidi de neredeyse imkansızdır.

bu konuda eğlenceli bir haberde var. adam sonunda değiştirdi paşia paşa.
>>>
www.turkishny.com
www.gazetecell.com
www.psmmag.com

ilk ağız değilim ama bir hocamın annesi sünni babası aleviydi. Hocamda aleviydi.
ikinci şıkkı ben de bilmiyorum.

Şu yukarıdaki iki cevap saçma. Kusura bakmayın lütfen.

O inancın tam içindeyim. Öyle şeyler yok. Merak etme, sen aleviyim dedikten sonra kimse senin aleviliğini sorgulamaz bu inanç sisteminde.

@cigerdelen Yahudilikte de olduğunu biliyorum ama Alevilikte de var diye duymuştum. Peki seçemediğimiz bir din nasıl olabiliyor? Alevilik ve Bektaşilik arasında ne fark var?

1- Bu yahudilerde olan bir sey. Muhtemelen sunnilerin, alevileri yahudilerle ozdeslestirmek icin uyurdugu bir palavra. Soyle diyeyim, aleviler hakkinda sunni muslumanlardan duydugun hicbir seye inanma.

farketmez hangi felsefeyle baktığına göre şekillenir. anne baba sünni olsa da kendine alevi felsefesini bellemiş şiar edinmiş biri ben aleviyim diyebilir.

Ya ne alakası var. İstediğine inanmakta serbestsin. Dini istediğin şekilde yorumlayabilsin. Ben öyle yapıyorum mesela.
Aleviliğin olumlu taraflarını al, sünnilikle birleştir. Al sana mis gibi din.
Hatta sadece islamiyetle de kısıtlama kendini. Hristiyanlığın da museviliğin de iyi olan taraflarını pratikte uygulayabilirsin. Kasma bence bu kadar :-)

o hadisi kutsiyi söyleyen zat aynı zamanda kendisini peygamber olarak kabul edilmesininde gerekli oldğunu söylüyordu yanlız

Aleviler arasında ya allah ya muhammed ya ali diyen de var, muhammedi gayet peygamber kabul edip aliyi ondan sonraya koyan da var, koymayan da var. çeşit çeşit alevilik var. sanırım cigerdelen'in demek istediği de o. alevilik'in bi kitabı, bi mezhep imamı, bi sistematiği yok.
bi de kırsalda olma meselesi de doğru genelde dağlardaki yörükler, tahtacılar, sarıkeçililer filan alevidir. yazılı bişeyleri çok fazla yok, söz geleneği, pratik var.
anne alevi değilse alevi olunmuyor kısmını ben daha tanıdığım hiçbir yörenin alevisinden duymadım (ki giresundan gaziantepe denizliden ankaraya elbette tunceliye :)nerden istersen alevi tanıyorum, çoğu can ciğer arkadaşım)Sadece aleviler pek dışarı kız vermek istemiyorlar zira kızları geleneksel/muhafazakar sünnilere göre kız-erkek ayırt etmeden hatta kızı daha önemseyerek büyütüyorlar, ezilir diye korkuyorlar. yoksa alevi olmaz korkusu kimsede duymadm.
o kelime_i şahadet getirip müslüman olmak gibi bişey alevilikte yok (ha bu arada sünni fıkıha göre mezhep değiştirmek diye bişey zaten pek tartışılmış bişey değil ama zaruri hallerde diğer mezhebi "taklit" diye bişey var, namazı cem etme, abdestin şafilerde kadın dokununca bozulması, vb. bir kaç meselede)ki alevilik zaten süni fokıhta hak mezhep filan kabul edilmiyor malum bir kültür meselesi gibi görülüyor hal böyleyken bunun kuralı kaidesi olmasını beklemek çok mantıklı değil.
benm gördüğüm bazı aleviler hiç takılmaz bunlara (dede görmemiş alevi çok zaten) sen kendini onlara yakın hissediyorsan, uyuyorsan seni benimserler. ritüelleri yoktur. bi kısım tutucu olanlar ancak alevi olmayanı sen olmazsın aileden alevi değilsin diyebilir belki, bana öylesi denk gelmedi hiç.

Benim geçen günkü halim. Yarın sınav kaçta? Çok uykunuz varsa şimdi uyuyun 1 gibi kalkın bence.

Sabah 9bucukda öyle yapıcam ya 2 gıbı kalkıp öyle çalışayım bari

Ben tüm derslerden büte kaldım ama tık yok. Bakalım ne olacak :-)

Benim de yarına makale yetiştirmem gerekiyor, napalım da gazlayalım kendimizi kardolar?

19.yy

77'de doğsam yeterdi.

buzul çağı, ne güzel her şey buz; sabah saat kurma derdi yok :)

18. yy

1930lara dogru (modernizm dunyayi kasip kavururken)
fransa, moskova ya da almanya'da

60'lar ya da ortaçağ'da ingiltere dolaylarında yaşamak güzel olurdu gibi.

ilk çağ. croods misali yaşasak fena mı olurdu.

19. yüzyıl sonu-20. yüzyılın başlangıcı bir yerlerde.

ilk çağ.

60'lar

18 yy. :) O yoksa 19. yy. da olur.

2013 taksim...

1890

1950'ler Amerika ya da Avrupa

Ruhum kesinlikle 60'larda yaşamaya devam ediyor. 60'lar.

şimdi babanemler zamanında yaşasam, paranın bir değeri varmış bak o güzel ama 10 yıl bir bakışma uğruna beklerlermiş. bana icraat lazım, bu olmaz. babamlar zamanında yaşasam bak kesin anarşik olurdum. hastalıktan değil de bir amaç uğruna ölürdüm, bu güzel. ama o dansları yok mu o dansları... bu da olmadı. gelecekten hiçbir beklentim yok zaten, dünya gittikçe çekilmez bir hal alıyor. o yüzden oyumu yine 90lardan yana kullanıyorum.

tüm zamanlar

(bkz: the man from earth)

Dünya tamamen yok olmadan önceki son 100 yılda. En son teknolojiyi vs görüp gitmek isterdim.

osmanlinin yukselis devri. fatih, yavuz, suleyman zamanlari. bunlar olmuyorsa 2.abdulhamit zamani

özel mulkiyetin olmadığı herhangi bir çağda.

ben roma imparatorluğu'na falan bayılıyorum ya. tabii ki benimkisi daha çok kafamda kurduğum fantezi bir zaman, eminim o zamanlar benim kafamda kurduğum gibi değildir ve çok daha zorludur ama o spartacus'ün olduğu dönem roma'da olmak isterdim.

çok sevimli geliyor. bir de dostoyevski'nin romanlarının geçtiği zamanlarda rusya'da olmak isterdim. fantezi ürünü hep.

son olarak, dünyanın sonuna yakın zamanları görmek isterdim. bana kalırsa dünya hem inanılmaz değişiyor, hem de aynı kalıyor. 500 sene sonraki ahlak anlayışları, inançlar, yaşam tarzları nasıl olur, çok merak ediyorum.

-13.yy Japonya
-18.yy Britanya
-19.yy ABD

bir de İkinci Dünya Savaşı'ndan Berlin Duvarı'nın yıkılışına kadarki sürede Rusya.

1700'lerde ama fransa'da ;)

antik yunan yada viking

Taş devri insanlığın ilk ortaya çıktığı zamanları görmek isterdim yaklaşık 200 bin yıl öncesi.

1650 guam adası

Antibiyotiksiz, penisilinsiz çağ olmaz olsun. Buralar da biraz fazla hormonlu ama Internet güzel. Bilemedim.
Ama herhangi bir dönem seç ve ilaç, yiyecek önemli değil, her şekilde 80 yıl yaşanacak; o zaman 100 yıl sonra. Merak ediyorum ne olacak.
@hayirsiz Tekillik gerçekten fevkalade bir seçim, tebrik ederim buradan.

rönesansla sanayi devrimi arasında herhangi bi zamanda, avrupa'da

Varsa bir son, mimkinse bi bakip donsem kafi.

ben memnunum valla zamanımdan, güzel zamanlarda yaşıyorum bence.

81 kilo erkek seviyorlar.

Başlığı düzeltemiyorum Zayıf olacak

niye hoşlanmasınlar?

ne araba, ne para, ne de kilo.

bi gızın bi erkekten niçin hoşlanacağını ve ''ne''den hoşlanacağını belirleyen çok başka faktörler var. bazen gendileri bile bilmiyo niye hoşlandıklarını.

Yoo. Oyle bi sey yok. Bence normal. Tam iyi.

Zayif adami begenmeyip sonra bir baskasi icin sismanim diye beni begenmiyor diye aglama sizlanma hakkini kendinde buluyorsa birak zaten begenmesin.

belki kız maxim gorky seviyordur. şansın %47

hoslanir tabii ama yaninda komik dururum diye istemez. yani toplum bu kizlara oyle bir baski yapiyor ki, kiz da ister istemez millet bana gulmesin diye hayatini yasayamiyor. sonuc olarak hoslandigi halde istemiyorum ayagina yatiyorsa komplekslerini kiracak kadar hoslandigi an birlikte olma sansi dogar.

özellikle zayıf erkeklerden hoşlananlar da var,
hoşlandığı erkek çok zayıf olduğu halde bunu görmeyenler de var (tıpkı hoşlandığı adamın göbeğini sevimli bulanlar olduğu gibi)

he, zayıf olduğu için bir erkeği görmezden geliyorsa, kendisi de kilolu olduğu için onu reddeden erkeklerin peşinden ağlamasın zaten.

bi de 1.85'e 74 kilo çok da zayıf sayılmaz. ama bunu biraz kasla desteklerseniz, aynı kiloda da kalsanız çırpı gibi görünmemiş olursunuz.

eger kı erkek 2 bıra ıcıyorsa hoslanırlar.benden soylemesı.

allah allah.. genelde şişman kızlar niye sevilmez diye başlıklar açılır, ilk defa böyle bir şey görüyorum. ha, senin sorunla şişman kız sorusu arasında hiçbir fark yok, gönül bu, çok da dış görünüşe bakmıyor. ha tabi kadınla erkek arasında şöyle bir eşitsizlik var ki: şişman, zayıf, kısa boylu, çok uzun boylu, ayak bileği kalın, göğsü küçük, göğsü çok büyük, belli bir yaşın üzerinde -25 mesela- , zeki, çalışkan, kendi işi olan, karakteri oturmuş olan, erkekten daha fazla maaş alan, daha kültürlü olan, daha konuşmasını bilen...vs vs. bu gider böyle, kadınların bir erkek tarafından seçilme şansı çok az, hadi biz buna %1 falan diyelim. çünkü çoğu erkek, şişme bebek gibi kadın istiyor, bu ilkel dürtülerden midir yoksa medya tarafından dayatılan güzellik anlayışına kanan ilkel beyinlerinden midir, bilmiyorum. yani yukarıda saydığım özelliklere sahip bir erkeğin, muhakkak ki beğeneni çıkar, ama aynı özelliklere sahip kadınlar istenmezler. fiziki olarak: ince bel, aşırı büyük olmayan ama gene de büyük göğüs, hoş bir kalça, ne bileyim artık o anki ruh haline göre esmer, sarışın, kızıl saçlı-mavi gözlü-beyaz tenli vs. vs. , renkli büyük gözlü -tabi asian sever beylerimizi de unutmayalım ya da hispanik takılanları falan- minik burunlu, güzel dudaklı, zihinsel ve karakteristik olarak: mümkün mertebe salak -çünkü aynı anda tek kızla yetinmek, aptallıktır, biliyorsun. zaten doğamız gereği bir erkeğin mümkün mertebe kadını döllemesi gerekir, maksat insan ırkı yok olmasın (!), kendisinden az kültürlü -çünkü bir kızın ağzı açık erkeğini dinlemesi, erkeğin egosunu tavan yapar -başka şeylerini de tabi..- ve gene tabi buradan üremeye geçiyoruz- işte gene dırdır etmeyecek kadar salak ve kabullenici -yani karakteri oturmamış, erkeğinin her dediğini sorgusuz yapan- , erkekten daha az maaş alan, hatta hiç almayan vs. vs. kadın ister erkekler. şimdi sen bu örnek içerisinde değilsindir, buraya cevap yazanlar da belki değildir -belki de öyledirler, kimse adına konuşmayayım- ama senin spesifik olarak bahsettiğin bu kızla ilgili her türlü şansın varken, o kızın öyle bir şansı yok. ha tabi bu sana şöyle gelmesin:"aaah işte bu kız da bana tapar abi yaa!" çok güzel sktiri de çekebilir. önemli olan senin karşındaki kızı fiziksel olarak algılaman değil, öncelikle insan olarak algılaman. ne dediğimi anlamışsındır: ona kilolu, balık etli vs. olarak bakma, önce insan olarak bak, sonra sevgili olarak bak. sevgili olmanız için de sevgi gerekiyor, balık ya da kilo değil.

o yüzden, şu soruları sormayın artık: boy önemli mi, kilo önemli mi? hiçbiri önemli değil. bir insanı sevdikten sonra zaten onun fiziksel kusurları sana batmıyor, ki hepimiz de kusurluyuz zaten. belki victoria's secret melekleri ya da atıyorum, true blood'da oynayan abiler kusurlu değillermiş gibi geliyorlar, ama emin ol onların da var ve aslında bunlar da kusur değil, özellik. senin zayıf olman, onun da kilolu olması gibi bir özelliktir. zaten bu tip özellikler de en fazla öldüğümüzde falan cesetlerimizi tanımlamak için kullanılır, daha fazlası için değil.

sen git kıza ilgini belli et, kısacası (bkz: abi seviyorsan git konuş bence)..

not: kırıcı konuştuysam kusura bakma, sana yönelik konuşmadım, genel geçer konuşuyorum. insanların fiziki özelliklerine takılmayı yozlaşmışlık olarak görüyorum çünkü. ben de güzel bir insan değilim, ama insanları güzel ya da çirkin olarak değerlendirmiyorum, insan olarak değerlendiriyorum. ama güzel de olsam gene aynı şekilde değerlendirirdim, çünkü güzellik insana değer katmıyor, ki zaten tamamen göreceli bir şey bu.

kiloluyum. kendim gibi erkek istemem. kilolu olanda illa öyle bi algı yok yani. ne çok kilolu ne çok zayıf işte normal dediğimiz kilolar ideal. bir howard wolowitz değilsen şansın var her zaman. hem bunlar en son düşünülür sen muhabbete sevgiye yoğunlaş :)

Ne yapacaksın balık etli kızı. Zayıf bulsana :)

(git:galeri3.uludagsozluk.com )
ayrıntıya girmeye üşendim ama açıklayayım, kadın olarak bakarsam istediğim insanlar tarafından sevilmek beni tatmin ediyor. sanki başarılı olmuşum gibi. 'seviliyorum evet iyi bir insanım' havası oluyo. aşk bambaşka olay zaten tam bir orgazm durumu.
aile ise biraz farklı, önceki yıllarda güvenceymiş hep. şimdi durum farklı. sevdiklerini hissedersem yaptıklarının karşılığını veriyomuşum gibi oluyor.
istemediğim insanların duygu durumları ilgilendirmiyor tabi beni. ama sevdiklerim tarafından üzülmek sanırım en büyük korkum. zaten onlardan başkası üzemez.
dinde de aynı mantık var zaten. Allah rızası kavramı Allah korkusuyla paralel gidiyor.

onaylanma ihtiyacı.

allah öyle yaratmış.
alaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahu ekber. allaaaaaaaaaaaahu ekber. laaaaaaaaaaaaaa ilahe illallaaaah.

Yok.
Ben biri beni sevmeden mutlu olamıyorum. Biriden kastım da boş beleş adamlar değil. Benim de sevebileceğim tipler.

yalnız kalma korkusu.
onaylanma isteği.
yetişmeye bağlı olarak sevgi açlığı (bu da tabi fallik döneme mi yansır, oral döneme mi yansır bilemem).
dışlansak yada sevilmesek mutlu olma ihtimalimiz yoktur. çünkü dışlanmak, bir şekilde nefret edilmeyi doğrurur. sevilmemek de böyle.

ama yalnızken mutlu olma ihtimalini sorarsan; yani karşıdaki insanların senden nefret etme nedenleri yokken kendi isteğinle yalnız kalırsan, mutlu olabilirsin. illa sevilmen gerekmiyor.

hayır yok. ama ot gibi yaşamayı seçebilirseniz neden olmasın.(hakaret degil ha)

özet:manevi ihtiyaç.

maslow'un hiyerarşisinde kendini gerçekleştirmek için var olan ihtiyaç.
evrimagaci.org

adler'de sosyal ilgi denen kavram.

sullivan'da kişilik zaten direkt insan ilişkileri.

fromm, erikson'da kimlik.... diye uzar gider.

herkes bir şekilde açıklamış bunu ama asıl ortak cevap, bu en büyük ihtiyaç.bir insan için kişiler, toplum onaylanma aitlik türü şeyler için son derece önemli.

seviilmeyince ya da tek kalınca mutlu olma ihtimalimizi de horney nevrozlarla açıklamış.kendini yalıtır insan ama bunun sonuçları sağlıklı değildir diye.

tüm bunları birleştirince tek insanın mutlu olması pek mümkün değil diyebiliriz.aynı zamanda sevginin de birçok kaynağı olduğunu söyleyebiliriz.

kendini seversen başkasının seni sevmesine ihtiyaç duymuyorsun.
ama kendini sevdiğin zaman zaten herkes seni seviyor.
sevgiye ne kadar muhtaçsan ya da kendini sevdirmek için ne kadar debelenirsen, o kadar yalnız kalırsın, o kadar onaylanmak istersin, o kadar aldatırsın/aldatılırsın vb.

o yüzden önce kendini seveceksin, kendini sevmeye değer göreceksin ki, insanlar da seni öyle görsün.
sen kendini sevmiyorken, kimsenin seni sevmesi için bir neden yok.

sorsan herkes "kendimi seviyorum" der.
ama bu öyle bir şey değil işte.
insan bir bütün.
ve kendi duygusal-manevi ihtiyaçlarını kendisi karşılayabilecek kapasitede.
ama bunun farkında değil.
o yüzden de sağdan soldan her şeyi araklama derdinde.
kendi içindeki boşluğu başkasıyla değil, kendinle doldurabilirsin sonuçta.

zaten ancak o zaman başka birini tam anlamıyla sevip, anlayabiliyorsun.
bunun dışındaki ilişkilerin hepsi sağlıksız ve tek taraflı.

yani içimizde, kendi kendimizin doyurmayı unuttuğumuz açlıktan dolayı sevilmek istiyoruz.

değil.

bunların hepsini yapabilirsin. ne söylemek istiyorsan söyle, insanlar içten içe hayran oluyorlar.

neden olmasın

insanda iki şey sonradan kazanılabilir bence, birincisi ritm duygusu, ikincisi kendine güven. yaşla ilgisi olmaksızın. zor bir süreç ama, bugünden yarına olmaz belki ama 2-3 yıl içerisinde toparlarsın.

ama yapamıyorum ben çooook zor geliyor :((( iflah olmaz bir eziğim galiba yenemiyorum bu durumu. bi laf söylersem kızarlar diye korkuyorum. onlara katlanmaya devam ediyorum.

@gochebe nasıl peki ? kişisel gelişim kitapları mı ? yoksa psikolog desteği mi ?

eğer psikoloğa gitseniz yavaş yavaş bunları çözebilirsiniz bence. mucize aramamak lazım. mümkün olabilir yani.

mesela yarın işe gittiğinde oda arkadaşlarına 'naber gençlik' de mesela, bak çok eğlenceli olacak :)

hangi semtte oturuyorsun?

@rockn roll onu derim mesele değil :) benim derdim rahatsız olduğum konuları söyleyebilmek. resmen oturduğum semti aşağıladılar ve ayıp olur mu diye düşündükleri yok.

@mahone normal bir semt ama yok bu semtte asılmışlar bilmem ne hikayeleri anlatıp duruyolar. hadi onu geçtim, bilkent burslu mezunum okulumu bile küçümsüyorlar. odada ben varım ve sallanmıyorum !

Ben rahatım bu konularda biraz çevren ve arkadaşlarında önemli. Yani benim yakınımdaki arkadaşlarımla ben her türlü geyiği yaparım küfür olmadıktan sonra dalga gırla gider onlarla konuşa konuşa bu jargona bu tip konuşmalara alışığım ve korkmadan söyleyebiliyorum, kimin ne düşüneceği pek de umurumda olmuyor.

Ama ota boka üzülen ne derseniz kırılan arkanızdan dedikodunuzu yapan arkadaşlarınız olduysa hayatınız boyunca iş sıkıntılı biraz.

Ha grupdan dışlanmışsan ve hep aşağı görülüyorsanda birgün sağlam birkaç çıkış yaptığında o ezik arkadaşlarını kaybedersin ama özgüvenini kazanırsın.

karşındakiler de senin gibi insan. ne gibi bi fark var ki aranızda bu kadar ezilip büzülüyosun? söylemesi kolay biliyorum ama sürekli bunu hatırlat bence kendine. ben de çok rahat sayılmam insan ilişkilerinde ama naçizane önerim bu.

sosyal fobin olabilir böyle durumda terapi veya düşük dozda yan etkisi çok az olan bi kaç antidepresan var onlar da işini görür ve bi anda istemediğin kadar özgüvene sahip olabilirsin ama ilacı bırakıp tekrar eski haline dönme riski de var.bu yüzden ilaç ve terapi daha uzun ömürlü olur.bir de bi kere atlattığında bu çekingenliği daha sonra üzerine gitmesi daha kolay olur.

muhtemeln bu durum hiç düzelmeyecek ve sen hep ezilen alay edilen ezik bir tip olacaksın.

bilkentte burslu okumuşsun ve bununla alay edebilen insanlar var etrafında. çok merak ettim lan o ortamı. bunu nasıl/neden küçümsüyorlar lan. ne diyorlar yani? eğer şaka yollu yapıyorlarsa bunu, sende onlara deki, siz okuyamadığınız için çatlıyorsunuz amınıa kyayım de. böyle demediğin sürece onlar senle hep dalga geçecekler.

oluşumumuz bu tip sık rastlanılan loser lık vakaları için gerçek çözümler sunar. bir çok erkeği değiştirdik , hakedenleri değiştirmeye devam edeceğiz. ve bu çözümler çoğu kişiden duyacağın sikko motivasyon kalıplarının ötesinde olur.

@basond durum şu: zorunlu olarak bulunduğum ortamlarda çok kasılıyorum.

mesela dışarıda da eziktim ama son 2 yıldır kendi kendime telkinle aşmaya başladım. mesela pastanede kuyrukta beklerken benden sonrasına "ne istediniz" diye sorarlarsa "ben vardım sırada" diyebiliyiorum. yani bu benim için büyük gelişme, bunu başarab,iliyorum !!!

ama zorunlu olarak bir ortamda bulunuyorsam, mesela işyeri. o insanlara mecburum gibi düşünüyorum. ki çalıştığım birime sonradan geldim, onlar kaynaşık beni almadılar. bu da beni geriyor ve sadece onlara katlanamıyorum. işyerine el mahkum olduğum için patlayamıyorum.

rahatsız olduğun ne varsa çekinmeden söyle, bak sana söyleyim bunların hepsi mal. bunları rezil et, böyle kalırlar cevap dahi veremezler.bana güven ya :)

@mahone direk dalga geçmiyorlar. kendi aralarında sohbet ediyorlar. 2 si de bilkentte master yapıyor, işte hiç sevmediklerini filan sölüyorlar. ben öleee susuyorum. kendi aralarında sohbet ettikleri için lafa karışamıyorum.

çok kasma dediğim gibi birkaç çıkış sonrasında zaten alınmadığın bir grubu kaybedeceksin ama özgüvenini kazanacaksın bence güzel bir takas.
İş yerinde mecburum diye düşünme sen onlara mecbursan onlarda sana mecbur.

@rock n roll önceki konuma da bir bakar mısın . bunlar işyerindeki departmanda çete olmuş çete. aşırı kaynaşık bi grup. yani ne bilim çk güçlü görünüyorlar gözüme. bense kendimi çok güçsüz, zayıf hissediyorum onların yanında.

@basond mecburum dediğim, departmanda resmen kemik bir arkadaş gurubu olmuşlar birbirlerini çok kolluyorlar. o yüzden güçlü görüyorum onları.

düşün her gün odamda 2 saat muhabbet ediliyor, ben konsantre olamıyorum ve sadece muhabbetlerini dinliyorum. muhabbete de giremiyorum, zaten beni dahil etme çabaları koca bir SIFIR !

Cidden hangi semtle dalga geçiyorlar birader, bence özgüven sahibi olmaya semtini savunmakla başla.

kendine güveneceksin, istedikleri kadar kaynaşsınlar güçlü görünsünler. sen tek başına yetersin onlara. bunlar tek başına kalsa var ya insanın suratına bakamazlar o derece garibanlar aslında. birbirlerinden güç alıyorlar. sen istesen onlar hazır ol pozisyonu alır.

lan aralarında bilkent muhabbeti yapsınlar sanane. senin orda yapman gereken "haha ben orda okudum amk" havasına ve surat ifadesine girip coolluğun dibine vurmak. sen onlarla muhabbete girme onlar senle muhabbete girmeye çalışsın. oturdugun semtle ilgili istedikleri kadar konuşsunlar.

iş arkadaşlarından ve ortamdan hoşlanmıyorsan eğer, tamamen profesyonel bir şekilde iş dışında hiçbir muhabbete girme.

yya yeter birader. olm anlattıkalrına göre en nihayetinde odandaki sürekli sohbetler senin iş yapmanı engelliyor. ve tahmin ediyorumki kurumsal bir yerde çalışıyorsun. üstine git durumu anlat. bu sikkolar bıdı bıdı edip duruyorlar. kendimi işime veremiyorum. verimli olamıyorum de.

@mountaincat, bunlar 3 kız. benim oturduğum semtte bunlara erkekler fena asılmış da "yaa orası tehlikeli yaa haha" diye gülüşüp durdular.

aslında cevap vermek çok istedim ama kendime "ben onları sallamıyorum ki, muhatap olmuyorum ki" diye teselli verdim. ama sonradan içime çooook oturdu. ya onlar kendi aralarında muhabbet ederken muhabbetlerine dalamıyorum sorunum bu :(( sanki sesim duyulmayacak, arada kaynayacak gibi geliyor.

@rock n roll sen de garibanı gaza getirmeye mi çalışıyosun napıyosun, senin yüzünden yarın iş yerinde dayak yiyip öyle gelecek eve.

@sucuklu yumurta hee bir semte tehlikeli eleştirisi yapmak o kadar da üzerine alınılacak bir şey değil bence. Bazı semtler tehlikelidir evet. Ben de aşağıladıklarını sandım.

@mahone, evet ortamdan nefret ediyorum. işyerinde bir ciddiyet olmalı ama bunlar baya baya işyerini arkadaş ortamı yapmışlar. her türlü geyiği, özel hayatlarındaki detayları bıdı bıdı anlatıyorlar.

amir de onları kolluyor çünkü işlerin çoğunu onlar yapıyorlar doğal olarak.

gerçekten canımdan bezdim arkadaşlar. bir gün intihar edicem o kadar bezdim.

mauntaincat, arkadaş gariban değil, kendinin farkında olsun istiyorum. oradaki hiç kimseden düşük değil. yeri geldiğinde sesini çıkarsın diyorum.

bir de işyerinde bu tiplerle konuşurken sesim çok cılız çıkıyor :((( bunu engelleyemiyorum bir türlü. nası aşarım bu durumu

evet rockn roll durum bu yani.

anadolu lisesinde okudum, bilkentte burslu okudum, yani bakarsan hiçbir eksiğim yok ama neden böyleyim bilemiyorum :(( ailem ortahallidir, babam lise mezunu annem ilkokul. acaba bundan mı diyorum, orta halli muhafazakar eğitimi olmayan bir anadolu ailesi yetiştirdi beni. ama onları ailesi de ne kadar öğretmen memur olursa olsun benle aynı konumdalar, aynı işyerindeler. peki nieden ben eziğim, neden ?

@sucuklu yumurta git bir hobi edin, saklı yeteneğini keşfet ya, sesin çok çıksa ne olur çıkmasa ne olur? Yarın öbür gün yaşlanıcan bari öldükten sonra da isminin anılacağı bir şeyler bırak dünyaya. Küçük hesaplar yapma.

@mountaincat ben küçük hesaplar yapmıyorum. sadece sesim artık güpgür çıksın istiyorum. deminde yazdım, hiçbi eksiğim yok onlardan. onlar ted kolejinde okuyup gelmiş ben anadolu lisesinden geldim aynı konumdayız. peki ben neden ezsiğim ??

annen, baban çok iyi eğitim alamamış olabilirler, belki onların koşulları iyi değildi. ama bak sen anadolu lisesinde okumuşsun, bilkenti bitirmişsin. eminim çok donanımlı birisindir. kendini ezik görme. bir silkin kendine gel. bir de ne intiharı allasen? hiçbir şey için ölmeye değmez, böyle birşey için hiç değmez.

@sucuklu yumurta hala sesim gür çıksın diyosun, eziksin sen yavrum ezik. Üç beş denyonun ilgisini çeksen ne olur, çekmesen ne olur. Büyük düşün diyoruz.

Uarin sabah kalkinca radikal bir degisimle ozguven sahibi olamazsin.buradan gaz yiyip hoyt sikerun konusmayin basimda,vay benim mahalleme nasi kaka dersiniz diye ayaga kalkarsin.ozguven olmaz antipatik olursun.hatta allah korusun karsi taraf baskin cikar laf sokar kaldiramazsin.

Bu durumda ne yapiyoruz.en etkili silahimiz kendimizle dalga geciyoruz.hemen ornek.ne sikuk bi mahalle lan burasi dendi.hemen gulumseyerek lafa girip muhtardan duydum sehir merkezine artik pasaportla gidecekmisiz.o kadar sikuk isteye getirip.guzel bir gulusme pesine yavsaklar ne istiyonuz mahallemden diye girisirsin hem sempatik hem trend hem legend olursun.orjinali bu muhabbeti yapan alayinda asagilik kompleksi vardir.alinacak bir durumda yoktur.

Bide bu emm bu duyurudan cok agir ekip toplar.bence yerinde olusumdur.

bir şeyler başarman şart.bu bir hobi olur spor dalı kendinle ilgili bir karar anca bu şekilde özgüven kazanırsın yaş ile alakası yok.yakın bir arkadaşım senin gibiydi ciddi bi şekilde diyetle 30 kilo verdi sonra gittik yeni kıyafetler aldık gitti bi kız buldu okuldan.neyse kısa kesiyim hayatında kimseyle kavga etmemiş adam bayağı bildiğin tırsak adam kız arkadaşına laf atan birine uçan tekme attı şok oldum kaldım ama işte özgüven böyle bir şey

@rock n roll verdiğin moral için çok teşekkür ederim. evet durumun böyle olduğunu ben de biliyorum, ama bir türlü bu minvalde davranamıyorum. ailemle gurur duyarım bu arada. koşulları kötüymüş, köyde doğum büyümüşler. babamın ailesi çok fakirmiş. annem kız olduğu için okutulmamış, dedem yatırımını oğullarına yapmış. itiraf ediyim ergenlikte bunu kafama takardım, anne-babası doktor avukat olanlara imrenirdim. o zamandan kompleksliymişim demek ki. bir de muhafazakar, pek de ileri görüşlü olmayan bir aile olunca... işte bu düşünceyi hala aşamaıoyurm. sanki onlar benden üstünmüş gibi geliyor, sanki onlar özgüvenlerini öğretmen annelerinin vizyonuna borçluymuş gibi geliyo. saçma ama atamıyorum bu düşünceyi :((

Al benden de o kadar
Odtüden geldim ama ktüde okuyan düşük zekalı adamların benden üstün olduğunu düşünüyorum şu an. Kezban kezban kızların karşısında eziliyorum. Güzel de değiller zeki de ama kendilerini çok iyi ambalajlamışlar. Ben onlar gibi olamıyorum. İntihardan korkmasam bi dakka beklemem

@zarpandi işte bu, aynen beni tariflemişsin ! kendilerini çok iyi pazarlıyorlar ben beceremiyorum işte bunu !!

2 senedir bu departmandayım. 2. dilim almanca. ama departmanda almanca denince hemen merve diye bir kız akla geliyor. mervenin almanca bilmesi üzerine konuşmalar dönüyor. hatta avusutyadan birileri gelecekmiş, amirimiz merve'ye döndü "sen ilgilenirsin artık mervecim" dedi, orda bir de ben vaırm ama farkında bile değil !!!

sonra bir gün amirimiz iş paylaştırıyo, yemin ederim 4 kişiyi farklı kombinasyolar halinde söyledi her defasında !!!!

en son bir işte bahsederken beni de söyledi aynen şu şekidle: "bu işi de ayşe, merve, recep, hatta sucuklu yumurta birlikte yapsın ! "

hatta nedir ya, hatta nedir !! sırf onların benden daha çok sesi çıkıyo diye, sırf ben sessiz ötesi bi insnaım diye görmezden geliniyorum.

dimdik yürüyeceksin ben öyle yürürüm, sana birşey sordukları zaman söyledikleri zaman onların gözlerinin içine bak. ben böyleyimdir mesela. gözünü kaçırmayacaksın kesinlikle, başka yöne de bakmayacaksın. nasıl hissedersen dışarıya öyle yansır, beden dili yani. karşı taraf da bunu anlıyor. kötü niyetliler ve bunu kullanıyorlar. kendi ezikliğini seni ezerek kapatmaya çalışıyor.

yarın iş yerine nazi üniformasıyla git belki ilgisini çekersin

@mountaincat nedir bu laf sokma çabaları ! sanki sende ilgi çekme arzusu daha çok var gibi

Laf sokmuyoruz be bunu bu kadar dert etmenin saçma olduğunu söylemeye çalışıyorum hepsi bu

İşte ezik imajını çizmişsin bi kere. Artık değişmez o ama ben de değiştiremem.
Sıfırdan başlamalıyız ki her şey yenilensin. Yeni bir iş, yeni imaj, yeni arkadaşlıklar falan.
Sen işini bırakma tabii ama imajını değiştirebilirsin. Kiloluysan zayıfla mesela. Veya saç stilini değiştir. Bunlarla da kendini iyi hissedemiyorsan bi doktora git ve antidepresan iç. Çünkü seninki biraz da sosyal fobiye giriyor.
Ben de kendimi gösteremiyorum. Kezban kızların yanında silik oturuyorum belki ama biri yanımda odtüyü falan eleştirse bi dakka beklemem dalarım kafa göz ki sen bilkentte burslu okumuşsun. oturduğun semti aşağılayacak kadar kompleksli insanlarsa onların seviyesine hiç düşme dicem ama bi kere yüz bulunca bunu tekrar edecekler. Vallahi üzüldüm şu an durumuna.

@zarpandi evet maalesef baştan böyle başladı. arada çok nadir, kendimi telkin ediyorum ve kendimi ifade ediyorum, şaşkın şaşkın bir bakışları var ki görmelisin.

imajla olucak iş değil maalesef :( inan ayaklarım geri geri gidiyo işe giderken. ortamdan o kadar nefret ediyorum ki sabah kalkamıyorum bile. iyi hissedeyim kendimi diye her gün güzel giyinmeye çalışıyorum, makyaj yapıyorum ama bir işe yaramıyor çünkü ortam aynı :((

iş değiştirmek değil de departman değiştirmek gibi bir niyetim var. o kadar eziğim ki bu isteğimi amirime söyleyemedim bile. haa belki öbür taraf da böyledir, belki onlar da kaynaşmıştır bilemiycem ama şu anki tek çarem departman değiştirmek :((

ha onu da becerebilir miyim bilmiyorum. kamudayım, zor gibi bu işler. arkam da yok, torpilim de yok. bir de departman değiştirmenin "geçimsiz" imajı çizeceği söyleniyor, şaka gibi ya !! çirkef bir yapıdan frsah fersah uzaktayım, sessizliğin dibiyim ama departman değiştirirsem çirkef olduğum düşünülürmüş :(( çok ironik gerçekten.

Öncelikle bi doktora gidip durumunu izah edeceksin. Burda yazdıklarını aynen anlatacaksın. Sonra o sana ilaç verecek ve o ilacı içeceksin. Daha sonra dilekçeni verip departmanını değiştireceksin. Değiştiremiyorsan da üzülmeyeceksin ama değişene kadar mücadele et. İlacın etkisiyle zaten sesin gür çıkacak. İlaç tedavisinin yanında mutlaka bir psikologla da görüş. Haftasonları için bir kursa yazıl. Yeni arkadaşlıklar kur. 3. Dil için bir kursa gidebilirsin veya almancanı geliştirebilirsin. Fiziksel görüntü de önemli. Mutlaka fit ve bakımlı ol. Şu an depresyondasın ve durumun daha da kötü bir hal almadan tedavine başlamalısın. Her şey düzelecek. İnan bana.

@zarpandi t, tavsiyelerin için çok teşekkür ederim.

doktora muhakkak gitmem gerek biliyorum. ama antidepresan olayına pek güvenemiyorum. nasıl yani, ilaç içince birdenbire sesim gür çıkacak, özgüvenli mi olucam ? bu bana ütopik geliyor biraz. ben daha önce de antidepresan kullandım, bir gönül yarasından ötürü. evet rahatlattı, uyuşturdu ama bu kadar. mucize yaratmadı.

aslında ben hipnozu denemek istiyorum. regresyon terapisi diye birşey varmış, hipnozla yapılan bir bilinçaltı temizleme çalışmasıymış. valla bir umut işte, bundan yaptırmak istyiyorum.

onlar ted mezunuysa, muhtemelen ana babaları da öyleydi. ama sen annen ve babanın eğitim seviyesini baya aşmışsın, sırf bu sebepten bile onlardan iyi durumdasın. ayrıca her ikisi de seni böyle okutacak vizyona sahip insanlarmış, yani bir artı daha. sesini çıkarmayı, hatta kime, ne zaman çıkarıp ne zaman çıkarmaman gerektiğini (evet, bazen saç baş girişmemek istiyorsan ses çıkarmayacaksın) dışarıda öğreneceksin önce, sonra yavaştan iş yerinde uygularsın. pastanede "sırada ben vardım!" diyebilmek bile iyi hissettirmiyor mu kendini? devam et işte öyle. psikoterapiyi kesinlikle öneririm, ayda bir kere bile olsa da hafiften "neden öyle olduğunu" lazım. bu arada da şunu okuyabilirsin: (git: www.ilknokta.com)

@argaladhel, tavsiyelerin ve kitap önerin için çok teşekkür ederim.

evet, kesinlikle iyi hissediyorum. sesimi çıkaramadığım durumda ise bütün gün kafamı buna takıyorum. ama 5-6 sene önce hayatta "sırada ben varım" diyemezdim, önüme geçeni beklerdim. o derece vahimdi durum. ama işte yaş ilerleyince, okulu bitirince, iş hayatına atılıp toplumda biryere gelince "artık sesim çıkmalı" durumuna geldim. ama işte benim az da olsa özgüvenli olabilmem okul, iş ve kemale eren yaştan oldu. ama diğer insanlar özgüven için buna ihtiyaç duymuyorlar, özgüven onların hayatta sahip olduklarının bir sonucu olarak gelişmiyor, onların kişiliğinin bir parçası olarak başlıyor. bu durum üzüyor beni :((

Amirin yine atıl personel imâsı yaparsa, ortamdan memnun kalmadığını, arkadaş grubunun cok ice kapalı olduğunu, paylasimlarinin cok az olduğunu falan falan anlat. Digerlerini kotule. Gerekiyorsa evet. Onceki birimde boyle bir seyle karsilasmadigindan bahset. Laflarini da onceden hazirla, kafanda hazir beklesin. Bak sonra nasil aliyorlar seni iclerine.

evet ama bundan sonraki her çaban sonucunda elde edeceklerin sana büyük bir tatmin hissi sağlayacak, onlarsa bu hisse yaklaşamaz bile. bu tatmin hissinin seni nasıl rahatlatabileceğini düşünsene bir? hep negatif tarafını düşünüyorsun, "onlarda var bende yok," diyorsun, evet ama senin de sahip olamayacağın bir şey değil ki? bu zeka değil, yetenek değil, yenilmesi gereken bir hastalık hiç değil, öğrenilen bir şey.
ayrıca daha evvel de sanırım benzer bir duyuru açmıştın, "kamuda çalışıyorum" yazdığını görünce hatırladım. gruba girmek için birkaç denemen olmuştu, sallamamışlardı bile, değil mi? gruba giremiyorsan grubu dağıtırsın. onu da yapamıyorsan bu tiplerin her an birbirlerine girebileceklerini düşünüp kendini rahatlat. giriyorlar, merak etme. sen görmesen de yapıyorlar. bu hızla giderse içlerinden biri yakında kanser de olacak, demedi deme.
klasik şakayı hatırlatayım: otobüste giderken iki kişi kavga etmeye başlar, biri "sen kimsin" diye atlar hemen. diğeri de "aynı otobüste gidiyoruz, kim olabilirsin ki?" der. aynı ofistesiniz, kimin havası kime lan? sinir ettiler beni de burada (:

@mandalina kokusu, ima yapmış gene, değil mi :(

diğerlerini kötüler gibi davranmak istemiyorum. yani sonuçta amirimiz onları tutuyor. bir de "beni içlerine almadılar yalnız kaldım" demek koyar açıkçası.

bundan önce başka bir amirimiz vardı. bir oda mevzuu olmuştu, daha sessiz bir odaya geçicektim. son anda başka bir kızı geçirdiler, halbuki ben çooook önceden söylemiştim ve söz verilmişti buna rağmen böyle oldu :(( neyse, sonra ben kadının odasına konuşmaya gittim, "efendim ben konsnatre olamıyorum şimdiki odam çok merkezi" filan dedim hatta gözlerim doldu. sonra kadın pis pis sırıtarak "sen iş arkadaşlarının arasına mı giremedin, onlarla mı uyuşamadın" deyince beynimden vurulmuşa dönüp panik halinde "yooo yok öyle birşey" dediğimi hatırlıyorum :)

bu yeni amir diğernini laciverdi, gerçi bi nebze daha iyi inkar etmiyim ama esasta fark yok :((

özgüven geliştirilebilen bir şey. okuduğum bir kitapta ana karakter eziğin tekiydi ve hayatı başka bir adamın elindeydi. o adamın(tanrı gibi düşünebiliriz) dediklerini yapmazsa ölecekti.

ana karakterden şunları uygulamasını istedi(aklıma gelen birkaçı...)

1)fırına gir önce bir ekmek iste. sonra vazgeç başka bir şey iste. sonra vazgeç başka bir şey iste. sonra vazgeç başka bir şey iste. ve sonra hiçbir şey almadan çık.

2)lüks bir saat dükkanına gir 15 ürün dene hiçbir şey almadan çık.

3)taksiye bin ve taksi şoförünün her dediğinin tersini savun. tersini düşünsen de düşünmesen de tersini savun.

4)ofise berbat bir magazin dergisiyle git. her gün... her gün üç görgü hatası yap, kusurlu ol. günde en az iki kez başkalarının senden istediklerini reddet.

bunları yaptığını hayal ettiğinde bile midene kıramplar giriyor mu? :) adamın da girdi, ama yapmazsan öleceğini düşün yap gitsin. sal iplerini.

eski amirimle bir anımı daha anlatayım:

geçen sene antalya'da bir seminer düzenlendi, bilmem ne sivil toplumunu bilgilendirmek için. hepimiz görev aldık antalya'ya gittik. organizasyon baya yoğundu.

her neyse seminer akşam bitti, katılanlar dağıldı biz bize kaldık. kadın işyerinin afişi altında bizim iş ark.larıyla foto çektirdi. ve beni çağırmadı !!! ben de ordayım halbuki dikilmekteyim. birkaç defa foto çektirdiler, hatta kadın foto arasında "yaa recep nerde tühhh fotoya giremedi o da olsaydı fotoda yaa" falan dedi !!! bana nası koydu bu durum anlatamam.

edit: bir de şöyle oldu, hepimiz 5 yıldızlı otelde kaldık. insanları 2'şer 2'şer gruplamışlar, beni tek başıma kaldırmışlardı. neyse sokakta kaldırmadılar en azından diye halime şükredecektim nerdeyse

@sucuklu yumurta sen o firmada çalıştığına emin misin?

@oztrink süpermiş ya :) kitabın ismini hatırlıyor musun, okumak istiyorum o kitabı ve taktikleri uygulamak.

sanki etrafımda görünmez duvarlar var. bir yıkabilsem bu duvarları herşey çok süper olacak.

maalesef çalışıyorum mountaincat :( her gün lanet ederek çalışıyorum.

tüm cevapları okuyamadım, ama soruya cevap vermek gerekirse; elbette mümkün.

kendinize neden güveniniz olmadığını çözün önce.
sonra da o neden üzerine çalışın.

hepimizin kendiyle sorunları var, en azından bunu biliyor olman güzel. olduğun kişiden mutlu değilsen değiştireceksin. ben bugün "hayır diyememe" durumumu kafayı fena taktım değiştirmezsem namerdim:)))

kitabın ismi tanrı daima tebdil-i kıyafet gezer. klasik kişisel gelişim kitaplarından farkı kurgu barındırması. oku kendine kurallar koy ve yapmaya başla. baş edemezsen ve kendinden ısrarla memnun değilsen tabi ki psikologa görün. ama önce bi cesaretle dene burada kendini açıkça ifade eden biri dışarıda da edebilir.

ayrıl oradan. dava bile edebilirsin.

bir yerde işe başladığında orada çalışani insanların sana adım atması beklenir. sen gidip çılgın atmazsın. illa ki biri "gel yemek yiyelim öğlen" der. illa ki tanımak isterler. muhtemelen başka birisi adaydı ve sen alındın o pozisyona ve sana mobbing uyguluyorlar. (veya buna benzer bi önyargı) asla kendinden şüphe etme.

ayrıl ordan.

(bkz: mobbing)

Olmadığın biri gibi davranmaya çalışma bu dönemde. Yumuşak huylusun ama bu fikirlerini beyan etmene engel değil. Bir şeyden rahatsız olduğunda kibarca söyle ve üstünden at. Fikrini beyan etmek senin sorumluluğun, uygulayıp uygulamamak ise karşındakine kalıyor. Şu anki durumuna alternatif olarak agresyonu seçme sakın, özellikle özgüven probleminden sıyrılmak isteyen kadınlar arasında çok yaygın ve aşırı sırıtıyor.

Bir de sana nacizane tavsiyem isinde cok iyi ol hakim ol. O isi en iyi sen yapmayi hedefle sonrasinda nasil saygi duyduklarini goreceksin. neden bana boyle davraniyorlar deme kendi degerini belirleyen sensin. Cok canini skiyorlarsa muhattab bile olma isini yap cik. Sonuclarla ilgili sabirli ol. Ve hayatinin yonunu mutlulugunu insanlarin sana olan davranislarina gore degistirme. Etkili insanlarin yedi aliskanligi basliginda uzun uzun yazdim proaktif olmaya cabala ve sabirla duzeltmeye calis. Benim de kendimde gordugum eksikler var herkesin vardir, ama degistirebilecegimi biliyorum.

şu an: Kör Baykuş / Sadık Hidayet,
bundan önce: Dava / Franz Kafka.

Mark Juergensmeyer / Yeni Soğuk Savaş: Dini Milliyetçilikler Seküler Devleti Tehdit Ediyor

aile çay bahçesi - yekta kopan
şu an: benim sinemalarım - fürûzan

Sırça fanusu bitirdim en son.

charles dickens - iki şehrin hikayesi

en son: Bir Paris Semtinin Tüketilme Denemesi - Georges Perec
şu anda: Bin Dokuz Yüz Seksen Dört - George Orwell

Su an:Jojo Moyes-Senden Once Ben
Onceki:Yekta Kopan-Aile Cay Bahcesi

Amin Maalouf - Doğudan Uzakta

Son: iki kiz kardes-edith warton
Simdi: ciplak ve yalniz-hamdi koc

şu anda okuyorum: Tunç Gölgeler/Lindsay Davis

bitirdim: Muz Sesleri/Ece Temelkuran

Son: Kürklü Venüs / Leopold von Sacher-Masoch
Şimdi: Sodom'un 120 Günü / Marquis de Sade
Önümüzdeki 3 yıl: Sodom'un 120 Günü / Marquis de Sade

bitmiyor pislik

Osho-Özgürlük

sermet sami uysal - baki kalan bu kubbede (okudum)
sermet sami uysal - eşlerine göre ediplerimiz (okuyorum)

Şevket Süreyya Aydemir - İkinci Adam

Su anda: georges perec-un homme qui dort (uyuyan adam)
Oncesinde: tezer ozlu-cocuklugumun soguk geceleri

2 tane okuyorum şu an
biri
Hızlandıkça Azalıyorum - Kjersti Skomsvold
Daha - Hakan Günday

William Shakespeare - Macbeth

1984 - george orwell

Kara üçleme: Leo Malet
Tamirci: Bernard Malamud

hüsamettin arslan - epistemik cemaat: bir bilim sosyolojisi denemesi.

Zaman Çarkı: Dünyanın Gözü/ Robert Jordan

mezbaha no:5 - kurt vonnegut

heidi

kısa 20. yy tarihi - eric hobsbawm

yorgun anılar zamanı

son okuduğum da ağır roman.

şu an: daha - hakan günday

önce: gezente.com

şu an : Stanislaw Lem - Dönüşüm Hastanesi
önceki : Dean Koontz Gölge Sokağı No: 77

son: spinoza problemi/irvin yalom.

şu an: iyi hissetmek/david burns ve mimar olmak/nafi çil.

son: amin maalouf-doğunun limanları
şu an: balzac-30 unda kadın

2400 sayfalik teknik bir kitap okuyorum, canim cikiyor,

Beyoğlu'nun en güzel abisi.

Şu an:Fahrenheit 451 - Ray Bradbury

Son okuduğum: Körlük- Jose Saramago

en son okuduğum kitap: çit- doris pilkington
şuan: uçurtma avcısı-khaled hosseini

Andrey Platonov - Can

evrenin Zerafeti - Brian Greene

Leylim Leylim dun bitti, su an da Homo Faber'i okuyorum

şu an: yeraltından notlar - dostoyevski
en son: hayvan çiftliği - g. orwell

Son okuduğum: Sarte - Bulantı.
Şu an: Ken Kesey - Guguk Kuşu

3 tane okuyorum şu an:
karanlık bir dünyada bilimin mum ışığı - carl sagan
silmarillion - tolkien
50 great short stories

en son bitirdiğim de: düşüş - camus

şu an Profesör - John Katzenbach
önce psiko analist-John Katzenbach

şu an üç koldan hatta dört koldan gidiyorum.
l.f. celine - gecenin sonuna yolculuk
trevanian - şibumi
bilge karasu- uzun sürmüş bir günün akşamı
umut sarıkaya - benim de söyleyeceklerim var

son okuduğum kitap; yaşar kemal - ince memed

hem de ne bicim. once anneme bir ev alirim. hep hayalidir kadinin. "ya soyle dere kenarinda bir evim olsa, teyzen beni darlamasa. kafama gore takilsam ya. iste bak bu yuzden emekli olmak istemiyorum. simdi ikide bir cagiracak oraya buraya" der hep. sonra da kendime klasik bir araba alirim. tek kapi 58 impala. babama da genis bir ciftlik alirim. su aralar oyle bir sey ariyor.

sahsen lukste gozum yok benim. su anki yasantimi surdururum diye dusunuyorum.

tek başıma eve çıkarım sanırım. bıktım insan kahrı çekmekten. bir de annemlerin kredi borcunu kapatırım, ne kadar lazımsa alsınlar. onun haricinde değiştirmek istediğim bir durum yok ama ilerisi için bir cafe sahibi olmak isterim.

pılımı pırtımı toplar noveçe giderim. kendime sarışın bi norveç gelin bulur çocuk yaparım, sonra karımla göl kenarında pipomu tüttürür biramı içerim. karımda bana sandviç ve yemek hazırlar

haa parayıda çok basit faize koyarım her ay faizle geçinirim.

yavaş ve derinden ilerlerim. hem de öyle bir rahat kullanırım ki. hayallerimi gerçekleştiririm. mütevazi ancak iyi bir yerde iyi manzaralı ev. porsche 911 ve plymouth ve bir triumph chopper. bir pub. gerisi bankaya ve aileye bölüşülür.

gibson deyince aklıma geldi; bir ayağımı da finlandiya'ya atarım.

hayırlı olması için çabalardım, kardeşlerime verirdim bi miktar iş kursunlar deyü, gayrimenkule yatırırdım dönerci gibi fastfood tarzı şeyler açardım, özelde okurdum evet o kadar param var hala okuma derdindeyim, kendime de ev alırdım

3 haneli sayılara gelene kadar "hayrı gelmez." derim. aslında 50 lirayı da düşünebilirim. sonrasını acımam harbi söylüyorum. hayvanlar gibi kullanırım.

50 milyonmuş. 3 milyonuna ev alırım. 1 milyonuna içini döşerim. 10 milyonunu kendi hesabıma 10 milyonunu eşimin hesabına yatırırım.

vay amk ne fakir adamız. memur çoçuu olmak böyle bir şey herhalde aklıma fikir gelmedi amk. bekle zorlayacağım.

500 bin liraya çok kral stüdyo kurulabiliyor, onu da yazamadık. ıvır zıvır kalıyor. lan olum bana fikir verin ! ikramiye çıksa am görmüş kedi gibi kalıcam.

2 milyona hayvanlar gibi bir stüdyo, küçük karavan tarzı bir şey, goldwing ve lüks bir araba alırdım.

1 milyona muayenehane açardım.

eğer çok tutmuyorsa direk hastane açardım hatta.

aklıma geldikçe eklicem. ilgimi çekiyor böyle saymak.

tum turkiyenin yapacagi gibi yarisiyla ihtiyaci olanlara yardim ederdim

saka saka o paradan hayir gelecegini dusunmedigim icin 15 yldir bilet falan almiyorum.

ama ciksaydi bir ev bir araba alirdim

cla 200 ne olm o paraya onu mu alırım. bok gibi araba.

bana çıksa, bir kısmıyla evdir dükkandır yani batsam bile beni rahat rahat geçindirecek şeylere yatırım yaparım. ayda bi 20k gelirim olacak şekilde en kötü. kalanını da kafama göre harcarım işte.

bu sene ilk defa almiyorum bilet kac senelerdir cikmiyor diye ama gecen sene ciksaydi şu ***** ******* metrosunu bitirtecektim.

Bu ülkeye sadece yaz aylarında Kaş'a tatil yapmaya gelecek şekilde kullanırım. İsveç olur Londra olur İtalya olur, artık neresi olursa...

o para en kendi halinde olanımızı bile hırs manyağına çevirir. kafayı yedirtir eğer aylık 50bin falan geliri yoksa. ama birden yedirtmez kafayı. o kadar para olunca ortak iş yapmak isteyenler falan sarar çevreni. sonra? sonrasında en karlısını bulma hırsı başlar. sonra bir işe para yatırırsın, şuna mı yatırsaydım dersin, karlılığın az olduğunu düşünüp üzülürsün. -evet 50 milyonla da üzülebilir insan-

neyse, ben olsam o hırsla afrika ve asya kıtalarında 4-5 ülkeye bilişim firması ve reklam ajansı açardım. sonrasında büyüyen pazarlarla birlikte ben de büyür, emek sömürmede 1 numara olmak için diğer kodomanlarla yarışırdım. tabii bir de hergün kopi luwak içerdim.

Daha dun konustuk annemle, o kadar para adami deli eder, cikmasin bize diye.

Hayir gelir , bu noktada ulemaya nanik yapiyorum. Sanirim ben kullanamqm gibi.

Hocam buyuk basin derdi buyuk olur amaaan ne ugrascam be.

bir kısmını alırım, kendim ve ailem için. diğerini de dağıtırım, yoksullara. zaten ömür billah bitmez o para.

ülkeden siktir olup giderim.

bir senede parayı rüşvetsiz, ihalesiz, 2'ye katlarım.

mutlaka philanthropist olurum.

işimden istifa ederim.

suradan bir l39 albatros www.internationaljets.com

sonra bir de p51 mustang

bir de arka bahcesinde ucak pisti,hangari ve helipad olan bir ev. ucaklari helikopterleri planorleri dizdin mii

tamamdir benden krali yok

Tıp okurum.

her bir allah kuruşunu içim rahat bi şekilde harcarım.

Gayrımenkul yatırımı yaparım belli bi kısmıyla.

bebek. ciddiyim.

İşi bırakır, önce 1 ay falan gece gündüz doya doya uyurum.

Balık yağı

www.solgar.com.tr

şunu kullanan var mı ? işe yarar mı

çok daha disiplinli, günü gününe çalışsaydım, kendi başıma daha çok şey öğrenseydim diyorum.
bir de daha fazla haftasonları dışarı çıksaydım diyorum.
bir de azıcık para biriktirseydim diyorum:)

1.okul uzatılmalı! bak bu çok önemli. okul uzatmaktan korkmayın.
2.daha çok mala vuraydım diyorum.
3.erasmus wat mutlaka ama mutlaka yurt dışına çıkılmalı. iş güç sahibi olunca böyle işler yapılmıyor. (1. maddeyi unutmayın.)
4.üniversitedeyken bir işte çalışmak. ne olursa. bunu yaptım. öneriyorum. iş hayatına hazırlık ve değişik çevrelerde bulunuyorsunuz.(1. maddeyi unutmayın)
5.ingilizce filan artık bunları söylemiyorum. bir dil bir insan iki dil iki insan değil efendim. günümüzde 2 dil bir insan ediyor, aşağısı kurtarmaz.

wat , erasmus yapmalıydım. ( bu aralar dil öğrenmeye çalışıyorum :D )
daha çok gezmeli ve bide uzun süreli ilişkilerimden pişmanım.
edit : @marcelle +1